Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.
Kleermakerszit door Layla Alizadah Verschenen: november 2015 bij Clavis
Format: Paperback, aantal pagina's: 103
Genre: Young Adult
Rating:
| 
Iedereen snapt wel dat het moeilijk is om iemand te verliezen, en iedereen snapt wel dat het gevoel ongelooflijk klote is. Maar niemand kan het uitleggen. De leegte is niet te beschrijven. Het voelt alsof er een scheur in je hart zit, die heel erg zeer doet. Je zult wel denken dat dit overgaat, maar dat is niet zo. De leegte is zo onvoorstelbaar groot.
Ik heb eigenlijk nooit echt begrepen waarom we figuurlijk altijd het hart gebruiken om onze gevoelens te uiten. Tot op de dag dat ik mijn beste vriend verloor, toen snapte ik het. Ik voelde de pijn en begreep het onmiddellijk: de pijn kwam uit mijn hart.
Kleermakerszit vertelt het verhaal van de zeventienjarige Lucy. Na de dood van haar vader weet ze niet wat ze met zichzelf aan moet. Ze probeert de draad van haar leven weer op te pikken en de band met haar moeder te versterken, maar dan gaat het helemaal mis...
Tegenzin
Met veel tegenzin begin ik eigenlijk aan deze recensie. Ik ben namelijk niet heel vrolijk geworden van Kleermakerszit (dat is nog mild gezegd) en ik houd er niet echt van om negatief te zijn. Ik schrijf liever een positieve recensie waarin ik lovende woorden uitspreek, dan een recensie van een boek van honderd pagina’s waar ik twee maanden over heb gedaan. Maar met dit boek kan ik helaas echt niet anders. Alleen al het feit dat ik er twee maanden over heb gedaan zegt eigenlijk genoeg. Als ik een beetje mijn best doe kan ik namelijk in een dag honderd pagina’s lezen (als ik vrij ben in elk geval).
Schrijfstijl
De reden dat ik aan heb gegeven dat ik wel een recensie-exemplaar wilde ontvangen was omdat in de omschrijving een quote uit het boek vermeld stond. Deze quote vond ik erg mooi verwoord en hierdoor had ik in elk geval verwacht hele mooie zinnen in het boek tegen te komen. Echter waren dat soort zinnen een zeldzaamheid in het boek, en ergerde ik mij juist aan de meeste zinnen. Sowieso vond ik de schrijfstijl niet echt passen bij een young adult boek, het voelde heel erg kinderlijk aan. Het deed mij herinneren aan verhalen die ik schreef toen ik net op de middelbare school zat. Vaak voelden de zinnen als een soort opsomming en miste ik het principe show don’t tell. Met de personages kreeg ik totaal geen binding en eigenlijk kon ik ze ook niet echt voor mij zien. Ik miste diepgang.
Dialoog
Er werd veel verteld op een hele platte manier waardoor ik het gevoel kreeg dat wat verteld werd er niet toe deed, en ik miste regelmatig de afwisseling met dialoog. Soms werd ook plotseling één zin dialoog in een hele lap tekst geplakt en vroeg ik mij af waarom. Een echt dialoog had het verhaal voor mij ook levendiger gemaakt. Voor mijn gevoel was het verhaal nu afstandelijk en kon ik maar moeilijk meeleven met het personage dat duidelijk wel veel had meegemaakt. Soms voelde ik mij ook net een psycholoog, wanneer weer een scène samengevat werd (toen gebeurde dit, toen dat en toen dit) in plaats van omschreven, en stelde ik vragen als “Maar wat voel je dan?” Het show don’t tell principe komt hier ook zeker om de hoek kijken en is een groot gemis.
Is er meer?
Af en toe kwam er dan opeens een momentje dat ik vond dat het prettig las en goed geschreven was, maar al snel ging het weer de verkeerde kant op. Dit geeft mij de indruk dat er potentieel is, maar dat de schrijfster zichzelf en haar schrijfstijl nog niet goed genoeg heeft ontwikkeld en hierin beter ondersteund had kunnen worden voordat het boek uitgegeven werd. Ik denk dat ze het verhaal nog beter had kunnen uitwerken, en dan zou het boek hoogstwaarschijnlijk ook langer zijn geworden. De scènes wat uitgebreider omschrijven (minder samenvattend, meer diepgang) en wat meer dialoog toevoegen zou denk ik al heel wat schelen.
Conclusie
Kleermakerszit is een boek waarin zeker potentie zit, maar eigenlijk nog in de kinderschoenen staat. Het verhaal is geschreven als een soort opsomming en samenvatting van gebeurtenissen (vaak “en toen dit, en toen dat”) en wat extra dialoog had zeker niet misstaan. De schrijfster had de scènes (en personages) uitgebreider kunnen beschrijven en meer diepgang kunnen toevoegen. Het boek geeft mij het gevoel dat de schrijfster potentie heeft, maar dat haar schrijfstijl nog niet dusdanig is ontwikkeld om al een boek te laten publiceren.
Kleermakerszit is verkrijgbaar als hardcover voor €14,95
Deze post is al 3049 keer gelezen
- Over de auteur
- Recente blogs
Jessica (1990) is de oprichter en eigenaar van Reviews & Roses. Ze is woonachtig in Friesland, samen met haar vriend en twee langharige katten, Fred & George waar ze in 2022 eindelijk een huis hebben gekocht. In het dagelijks leven werkt zij als HR medewerker in een ziekenhuis, maar in haar vrije tijd blogt ze fanatiek en heeft ze een eigen fotografiebedrijf. En alsof dat nog niet genoeg is, host ze ook nog eens één keer in de zes weken een leesclub (The Awesome Book Club).
Ik ben er nu in bezig, maar ik worstel ook. Ik kon er zelf niet echt de vinger op leggen waarom het me maar niet kan boeien dus daarom waas ik op zoek naar recensies van dit boek. En toen ik die van jou las….. Toen viel het kwartje. Inderdaad Is het slichtstraten een opsomming van gebeurtenissen. Ik heb ook geen enkele feeling met de hoofdpersonen. Ik ben nu op ongeveer een derde van het boek en ik heb nog steeds het gevoel alsof ik nog in de inleiding zit ofzo…. achtergrond informatie die je nodig hebt om straks het echte verhaal te snappen, maar helaas dat Is ijdele hoop dus. Erg jammer. Ik werk op een bibliotheek op een vmbo school en wil graag goede aanbevelingen kunnen geven en daarom wil ik het hele boek wel uit lezen maar dat gaat niet van harte. Het boek wordt in elk geval geen aanrader. Jammer, aan de buitenkant en de tekst op de achterkant van het boek deed me meer verwachten dan het heeft waargemaakt.
Bedankt voor je reactie, en leuk om te zien dat mijn recensie wordt gevonden wanneer ernaar gezocht wordt. 🙂
Mocht je trouwens nog een aanrader zoeken, dan wil ik je Oog om Oog van Buddy Tegenbosch van harte aanraden. Recensie is uiteraard ook op Reviews & Roses te vinden.
Oh bedankt, die hebben we ook in de schoolbieb, dus die ga ik zeker lezen! Ik heb zelf al veel jeugdboeken gelezen maar vergeet recensies te schrijven 🙂
Yep, enorm herkenbaar: dit is precies wat ik er ook van vond. Heel jammer, het had echt goed kunnen zijn als ze wat meer had geleerd over wat er beter kon voordat het uitgegeven werd.
Ik had jouw recensie inderdaad ook al gelezen over het boek en kon inderdaad ook heel goed herkennen wat jij erover zei.
Zelf heb ik dit boek ook gelezen en het is inderdaad dat er echt wel potentie in zit, maar het komt er niet uit. Zelf had ik het idee dat dat voor een deel ook komt door de beperkte lengte van het verhaal, hierdoor wordt niks echt uitgediept. Terwijl andere details totaal niks toevoegen aan het verhaal. Zou mij wat boeien wat voor ondergoed/lingerie ze draagt. Ik deel je mening dus.
Haha ja dat had ik ook met die kleding en make-up, dat waren stukjes die ik automatisch scannend las en totaal niet in mij opnam, en dat is jammer want dan voegt het dus maar weinig toe.
Ik vraag mij trouwens af of de lengte van het boek voor de schrijfstijl heeft gezorgd of juist andersom. Ik denk eerder dat door de schrijfstijl het boek zo kort is geworden. Door uit te diepen zou het boek in elk geval ook automatisch langer worden.
Klinkt als een hele opgave dit boek te lezen. Bedankt dat je dit voor ons hebt willen doorstaan, haha 😉 Maar zie het positief: zonder slechte boeken zouden we niet zo goed weten wat goede boeken zijn (toch? :P)
Haha, daar heb je helemaal gelijk in!
Ai, dat klinkt niet zo best ^^” De samenvatting klinkt best interessant maar als het dan allemaal een soort van opgesomd wordt voor je, lijkt het me totaal niet prettig lezen nee.
Ja precies, zo ging het dus bij mij :p.
Jammer dat het tegenviel! Die vergelijking met een psycholoog van “wat voel je dan?” vind ik goed gezegd: als je lezer zich die vraag moet stellen klopt er iets niet!
Dat dacht ik dus ook!