In gesprek met Sophie Jackson bij Boekhandel Haasbeek

Gisteren kon je al mijn interview met Sophie Jackson lezen. Diezelfde avond was er echter ook een event bij Boekhandel Haasbeek in Alphen aan de Rijn waarbij je in gesprek met Sophie Jackson kon gaan. Ik was al van plan erheen te gaan, maar na het leuke interview wilde ik er helemaal bij zijn. Daarnaast was mijn lijst met vragen nog érg lang. Die lijst met vragen leverde overigens nog veel plezier op die avond. Hoewel ik misschien van plan was één vraag te stellen omdat ik anderen ook de kans wilde geven hun eigen vragen te stellen, werd er zelfs op aangedrongen dat ik meer vragen van mijn lijst zou stellen, en grapte Sophie: “anders geef je de lijst door en kan iedereen een vraag uitkiezen”.

Naderhand kreeg ik nog complimenten over de leuke vragen die ik had gesteld, zo lief! Speciaal voor jullie heb ik enkele leuke en/of interessante vragen van deze avond hieronder uitgelicht. Enkelen zijn vragen uit het publiek, en enkele kwamen dus nog van mij. Mocht je je afvragen of onderstaande overlap heeft met het interview dat ik gisteren heb geplaatst: nee, dubbele vragen heb ik overgeslagen. Dus het is het absoluut waard om ook te lezen. Enjoy!

Publieksvraag: Hoe kwam je erbij om Twilight fanfiction te schrijven?

Ik las de boekenserie en ik wilde meer. Dus ging ik naar een forum en daar las ik allemaal informatie over fanfiction. Ik had er nog nooit over gehoord, wist niet wat het was, maar ik ging naar fanfiction.net en raakte er gewoon in verdwaald. Ik las enkele hele goede, en ik las enkele niet zo goede, en toen bedacht ik mij: dit wil ik doen. Dat is hoe het schrijven bij mij startte. Mensen leken het erg leuk te vinden, en toen werd ik benaderd door een uitgever.

Kan je ons wat meer vertellen over je schrijfroutine?

Mijn schrijfroutine bestaat uit: schrijf wanneer je kan. Ik heb er eigenlijk niet één. Ik ben één van die schrijvers die alleen kan schrijven wanneer ik geïnspireerd ben. Stiekem ben in gefascineerd door mensen die zeggen: ik heb vandaag een schrijfdag. Hoe kan je een hele dag toewijden aan schrijven? Ik ben al blij als ik een schrijfuur heb.

Soms kan het zijn dat ik drie weken niet kan schrijven, maar dan plotseling schrijf ik 10.000 woorden in drie dagen. Soms kan dat heel moeilijk zijn. Maar jullie ontmoeten stimuleert echt mijn zelfvertrouwen; ik kan het, en het is oké. Er zijn mensen die mijn werk willen lezen.

Het heeft te maken met zelfvertrouwen. Ik raak bezorgd, en gestresst. Nieuwe mensen ontmoeten is moeilijk, ik word zo nerveus en angstig. Twee dagen voordat we hierheen kwamen was het echt van: rustig aan, het komt wel goed. Maar het heeft mij echt doen realiseren dat er mensen zijn die mijn werk willen lezen. Bedankt daarvoor.

Publieksvraag: Wat voor onderzoek doe je voor jouw boeken?

Voor Stuk van Jou deed ik veel onderzoek naar gevangenissen. De gevangenis waar hij in zit bestond echt, maar is inmiddels gesloten. Ik heb onderzoek gedaan naar wat voor soort misdaad hij zou moeten begaan om daar heen te mogen. Want ik dacht dat je gewoon een misdaad begaat en dan naar elke gevangenis zou kunnen gaan. Blijkbaar niet.

Dus ik moest onderzoeken wat voor misdaad hij zou begaan, hoelang hij daar binnen moest blijven. Ik heb onderzoek gedaan naar de New Yorkse strafcode, wat erg interessant en saai was. Ook zijn er grappige dingen zoals de kleur van de overall. Stereotypisch denk je dat ze net als allemaal in Prison Break in het oranje zijn, maar dat is niet zo, ze droegen groen.

Voor het boek van Max heb ik veel onderzoek gedaan naar rehabilitatie, drugsverslaving, de stappen naar herstel, naar de munten en of die ook in het echt bestaan. De plek die ik beschrijf bestaat echt, maar staat niet in Pennsylvania, maar zij leerden over holistische rehabilitatie en kunst. Sommigen leerden masseren of muziektherapie, dus daar kwam het allemaal een beetje vandaan.

Bij Riley was er niet zoveel onderzoek. [lacht]

Publieksvraag: Je verhalen spelen af in Amerika. Waarom niet in Engeland, waar je zelf woont?

Engeland is saai. Nee, haha, het had meer te maken met dat het Twilight fictie was, en die personages zijn duidelijk Amerikaans. Maar ik ben ook in New York geweest. Het stond op mijn bucketlist: voor-ik-30-ben. Ik kwam daar en het was gewoon… New York. Het was geweldig. Dus ik wilde het altijd graag daar laten afspelen, het is gewoon de coolste plek.

Ook vond ik het idee altijd wel leuk dat mijn personage een New Yorks accent zou hebben en dat zou hem een wat ruwer randje geven. Ik wilde dat hij uit Brooklyn zou komen, en zijn vrienden uit Queens. Het is ook gewoon dat Amerikanen zo cool zijn, met dat Amerikaanse accent. Ik wilde altijd in het geheim wel een Amerikaan zijn.

Kat werkend in een gevangenis in Suffolk, dat klinkt ook niet echt hetzelfde, of wel? Ik zou echter wel een keer een boek willen schrijven dat zich afspeelt in Engeland.

Sommige auteurs stoppen stukjes van zichzelf in één of meerdere personages in hun boeken. Is er een stukje van jouzelf in één van de personages van de boeken die je tot nu toe hebt geschreven?

Kat, absoluut. Zij is natuurlijk een docent Engels. Ze is erg koppig, wilskrachtig. Zij is dus echt absoluut het personage waar ik de meeste connectie mee heb. Zij is eigenlijk een verdediger voor het feit dat mensen kunnen veranderen en dat je een boek niet moet beoordelen op de cover. Ik vind het fijn om te denken dat ik ook een beetje zo ben. Maar ik denk dat al mijn vrouwelijke personages erg sterk zijn, dus die zijn absoluut allemaal een onderdeel van mij.

Publieksvraag: Welk personage is jouw favoriet?

Carter. Hij is mijn favoriet. Hij was mijn eerste liefde. En hoewel ik van Max en Riley houd, Carter blijft degene waar ik het meest van houd. Hij is zo’n paradox van dingen. Ik hou ervan hoe hij zichzelf heeft veranderd, hoe hij van Kat houdt, hoe hij haat, hoe loyaal hij is, hoe hij opkomt voor wat juist is, betrouwbaar is. Hij is verreweg mijn favoriet. En hij is ontzetten hot.

Publieksvraag: Welke auteurs vind je zelf leuk?

Ik heb een heel eclectische smaak in de meeste dingen: muziek, films, schrijvers. Maar als we het bij New Adult houden: Colleen Hoover, ik hou van haar. Zij is echt de uitblinker voor mij. Zeker omdat zij alleen standalones schrijft. Volgens mij heeft ze zelfs nog geen enkele serie geschreven. Haar schrijven is geweldig.

Maar buiten New Adult ben ik gek op Jojo Moyes. Als zij het telefoonboek zou schrijven, dan zou ik het waarschijnlijk kopen. Ehm, John Green. Er zijn ook enkele fanfic auteurs die nu zijn gepubliceerd waar ik enorm van houd, zoals Jane Darhower, Christina Lauren, Tara Sumi, Claire Riley, Emma Hart. Dat zijn er een paar.

Lees je recensies, en zo ja, hoe ga je daarmee om?

Nou, dat is best grappig, want met fanfiction krijg je een soort van instant feedback. Je plaatst een hoofdstuk online, en je snelste lezers, afhankelijk van de lengte van het hoofdstuk, zullen het gelezen hebben in twintig minuten. Soms zelfs in minder tijd dan dat. Dus binnen twintig minuten na het plaatsen van een hoofdstuk heb je al feedback. Dat is best verslavend.

Maar het goede, en ook het slechte, is dat ze zich niet inhouden. Ik weet niet of dat zo is omdat het gratis is en ze het gevoel hebben dat ze dat kunnen doen, maar het was absoluut een doopvuur. Ze waren uitdagend. Ze waren verschrikkelijk. Maar je moet het ook met een korreltje zout nemen. Laten we eerlijk zijn, een troll is een troll op het internet.

Sommige comments stelde ik enorm op prijs, want die waren constructief, erg nuttig. Het konden kleine dingetjes zijn in grammatica, maar ook dingen als: ik dacht dat je dit had gezegd over een personage, maar nu zeg je dat. Oeps, dat was ik dan helemaal vergeten. Dus toen het erop aankwam dat het boek uitgebracht zou worden, was ik niet meer zo bang voor recensies. Ik had het gevoel dat ik alles al gezien en gelezen had.

Ik heb ze wel gelezen, en het overgrote deel is echt leuk. Maar ik ben geen SuperWoman. Als ik toch één lees die niet zo geweldig is dan steekt dat een beetje, maar iedereen heeft het recht op een eigen mening en ik houd ook niet van elk boek dat ik lees. Zou ik er iets gemeens over zeggen op het internet? Waarschijnlijk niet. Maar iedereen doet zijn eigen ding. En er is ook een deel van mij dat zegt: ja, maar hij/zij heeft het boek wél gekocht.

Ik vind het geweldig dat in de boeken een liefde voor Marvel naar voren komt. Is dat ook iets dat bij jou hoort?

Ik ben de grootste Marvel Comic Book nerd ooit in de wereld. Vraag maar aan James [Jay Mckenzie, haar verloofde red.], hij wordt er helemaal gek van. Ik zit altijd Captain America te kijken. The Winter Soldier, want: Bucky. Wie houdt er niet van Bucky? Hij heeft dat ook op zijn t-shirt: Who the hell is Bucky? Dat was voor mij echt de leukste grap. En toen zei mijn editor in haar aantekening: Wie is Bucky? Ik dacht nog: o, wat leuk, ze snapt het. Maar ze vroeg het daadwerkelijk! Mensen die het niet snappen, snappen niet waar de anderen om lachen. Maar degenen die het wel snappen zeggen: dat is geniaal! Was jij het vandaag die vroeg of er geheimen zaten in mijn boeken?

Ja, dat was ik.

Dit is er waarschijnlijk één van. Dit is één van de geheimen die ik heb zodat ik een knipoog kan geven naar de comic book fans, Marvel fans in het bijzonder. Maar ik schoot mijzelf wel echt in de voet. Want Tate is de Marvelfan. Dat was geweldig toen ik het verhaal van Max aan het schrijven was, want ik kon alle Marvel dingen erin stoppen.

Maar toen moest ik dus Rileys boek schrijven, en hij is DC aanhanger. En ik háát DC. Ik moest dus heel enthousiast zijn over DC. Hier komt ik eigenlijk weer terug op wat ik eerder zei over dat personages dingen doen waarvan ik denk: dat is stom! Elke keer dat hij een grap maakt over Batman of Superman zat ik daar echt: dat is echt niet grappig… Maar ik schrijf het toch. Ik ben dus wel lichtelijk een comic book nerd.

O, en ik heb nóg een geheimpje! Seb [jongere broer van Tate en Riley red.] is vernoemd naar Sebastian Stan [Bucky in de Marvel films red.].

Sophie Jackson met haar verloofde Jay “James” Mckenzie

Wat als je op een onbewoond eiland zat, en slechts drie personen mocht meenemen. Welke drie personen zou je dan kiezen, met de volgende criteria: één persoon uit jouw eigen boeken, één persoon uit een willekeurig ander boek, en één beroemd persoon die geen familie of vriend is van jou. 

*Ugh*Carter*Ugh* [lacht]. Want ik ken ook zoveel beroemde mensen, haha. Dus voor één personage van mijn boek: Carter, absoluut. Een personage van een ander boek… Telt Edward Cullen? Ik zie een thema, een beroemd persoon: Robert Pattinson. Maar dan kan hij niet beide tegelijk zijn, haha. Ehm, misschien Chris Pratt. Ik heb geen idee.

Maar ik kan hier ook heel verstandig over zijn. Een personage van mijn boek: Carter. Een personage uit een ander boek… [zucht] ik probeer te denken… Het zal toch Edward worden, want Bella zou gewoon saai zijn, terwijl ze daar zit, ruikend aan aardbeien. En dan een beroemd persoon… Misschien Donald Trump, en hem dan daar achterlaten.

Ik zou echt een inspirerend persoon willen noemen, maar ik kan op niemand komen. Je hebt ook iemand nodig die goed is in het bouwen van hutten, vuur voor SOS enzo. Chris Pratt zou daar geweldig in zijn. En zelfs als dat niet zo was, dan is hij prachtig om naar te kijken. En duidelijk zou James daar ook zijn! [lacht] Heeft hij dat gehoord? [lacht nog harder]

Is er iets waar jij heel goed in bent, maar waar maar weinig mensen vanaf weten?

Ik haat dit, want ik vind het vreselijk om te zeggen dat ik ergens heel erg goed in ben, maar ik zing. Ik deed ook mee met de Britse X-factor en ik kwam tot in de derde ronde. Niet veel mensen weten dat ik houd van zingen. [ik heb gezocht naar beeld, maar heb helaas niks kunnen vinden red.].

Ik maak enorm lekker Yorkshire tea. Maar ja, ik denk dat zingen wel hetgeen is dat niet veel mensen weten. Ik heb enorm last van plankenkoorts. Maar geef mij een paar Wodka’s en een karaokemachine en je hoort jezelf straks zeggen: o god, haal haar daar weg… Never stop!

Bedankt Zomer & Keuning dat jullie Sophie Jackson naar Nederland hebben gehaald en we de kans hebben gehad deze fantastische vrouw te mogen leren kennen (en voor de al drie jaar lange fijne samenwerking!). Bedankt Sophie Jackson voor je hartelijkheid, je openheid en hoe je ons benaderde alsof we al jaren vrienden zijn. Bedankt voor je lieve woorden en de knuffel toen we elkaar gedag zeiden op het einde van de avond. En ook een bedankje aan Jay, haar verloofde, omdat hij zich ook gezellig mengde tussen de fans en vertelde hoe geweldig hij de fans vindt, betere support dan dit bestaat niet. Tot slot: bedankt Boekhandel Haasbeek voor de gastvrije ontvangst en de goodiebag met onder andere boekige dropjes.

Deze post is al 1671 keer gelezen