Filmrecensie | The Jungle Book (2016)

Titel: The Jungle Book
Releasedatum: 14 april 2016 (NL)
Regisseur: Jon Favreau
Hoofdrol: Neel Sethi
Met stemmen van: Bill Murray (Baloo), Ben Kingsley (Bagheera), Idris Elba (Shere Khan), Lupita Nyong’o (Raksha), Scarlett Johansson (Kaa), Giancarlo Esposito (Akela), Christopher Walken (King Louie)
Tagline: The legend will never be the same.
Genre: Avontuur | Drama | Familie | Fantasy
Kijkwijzer: 12+ (Geweld, Angst)

Mowgli voelt zich niet langer thuis in de jungle wanneer de angstaanjagende Shere Khan, de tijger die zichtbaar getekend is door de mens, bezweert alles te elimineren wat hij als een bedreiging ziet. Als Mowgli de enige plek die hij kent moet verlaten, begint hij aan een fascinerende reis op zoek naar zichzelf. In gezelschap van zijn strenge mentor, panter Bagheera, en de zorgeloze beer Baloo komt hij onderweg junglebewoners tegen die nu niet bepaald het beste met hem voorhebben.

Deze versie van The Jungle Book maakt deel uit van Disney’s nieuwe koers om de beroemde verhalen die in eerste instantie als klassieke animatiefilm werden uitgebracht nu in de vorm te gieten van een speelfilm. Zulks gebeurde eerder met Alice in Wonderland, Cinderella en Maleficent. En er staan nog heel wat producties op stapel.

The Jungle Book

The Jungle Book, wie kent het verhaal niet? The Jungle Book noem je in één adem met tekenfilms als The Lion King, Belle en het Beest, De Kleine Zeemeermin, Tarzan en meer. Steeds meer van deze Disney tekenfilms krijgen een verfilming met echte mensen. Na Cinderella en The Legend of Tarzan, waar ik in beide gevallen niet heel vrolijk van werd, was ik sceptisch tegenover The Jungle Book. Maar al binnen een jaar na de release in de bioscopen is de film al te vinden op Netflix, en besloot ik mij eraan te wagen.

Betoverend

Waar live-action films meestal remakes of reboots van tekenfilms zijn met echte mensen, bestaat de cast van The Jungle Book natuurlijk voornamelijk uit geanimeerde dieren. Maar dat is meteen ook iets waardoor ik deze film heel erg sterk vond. Het ziet er allemaal prachtig uit! Alle dieren en de omgeving zijn ontzettend realistisch, en wanneer de enige real life acteur in beeld is met de dieren geloof je bijna dat het echt is. Kortom: The Jungle Book is betoverend.

Hij draagt de film

Ook wil ik credits geven aan Neel Sethi, die de rol van Mowgli op zich heeft genomen. Een jongetje nog, geboren in 2003. Maar hij draagt de film. Fantastisch! Het is een aandoenlijke jongen waarmee je gaat meeleven en je gelooft het wanneer hij praat tegen een wolfje, Baloo of Bagheera. De samenwerking van alle elementen, geanimeerd of menselijk, zorgt voor een film waar je vol verwondering naar kijkt.

Van kind naar volwassene

De film bevat de vele bekende personages zoals Baloo, Bagheera en zelfs Kaa. Voor mij kloppen de stemmen, en ik vind het bijzonder hoe ze altijd iets van de acteur in de animatie weten te stoppen. Wel moest ik soms even wennen aan hoe ik dingen als kind zag en hoe ik ze nu zie. Baloo is eigenlijk best egoïstisch, maar zo zag ik dat als kind niet. En Kaa speelt een veel minder grote rol, maar toen ik klein was maakte die enge slang héél veel indruk op mij en is die mij duidelijk bijgebleven. Blij was ik met de toevoeging van authentieke dingen, zoals ook het berelied. Hoe vrolijk kun je worden van zoiets simpels?

Conclusie

Waar The Legend of Tarzan en Cinderella bij mij niet aan verwachtingen voldeden, oversteeg The Jungle Book mijn verwachtingen. De film is ontzettend geloofwaardig geanimeerd waardoor het geheel superstrak is, werkelijk een visueel prachtplaatje. De enige acteur die daadwerkelijk te zien is, is jong, maar weet de film bijzonder goed te dragen. Geen wonder dan ook dat ik de film in mijn top 10 films van 2016 heb opgenomen.

Deze post is al 2193 keer gelezen