Mini-recensies | Deze films keek ik in juni

Het record meeste films in één maand kijken stond nog op 11 films in januari, maar vanaf deze maand heb ik een nieuw record: 13 films in juni! Dit brengt mijn Movie Challenge op een totaal van 54 films en hiermee loop ik vier films voor op schema. Hartstikke mooi dus! Welke films ik deze maand heb gekeken? Lees snel verder voor de mini-recensies.

p.s. Sinds kort geef ik niet meer hartjes aan de hand van wat ik denk dat past bij mijn mening, maar hanteer ik echt een specifieke betekenis achter elk hartje. Deze is als volgt:

• 1 ster: Hated it
• 2 sterren: Didn’t like it
• 3 sterren: Liked it
• 4 sterren: Really liked it
• 5 sterren: Loved it

De halfjes zijn voor degenen die er net tussenin zitten.

Van deze films vind je een uitgebreidere recensie op deze site: Kingsman: The Secret Service, The Age of Adaline, Chappie en Timelapse. Labor Pains,

Annie

Releasedatum: 17 december 2014

De vrolijke en stoer Annie werd door haar ouders achtergelaten toen ze een baby was met de belofte dat ze haar ooit weer op zouden halen. In de tussentijd heeft ze een zwaar bestaan bij haar gemene pleegmoeder Miss Hannigan. Alles verandert wanneer de rijke politicus Will Stacks Annie onder zijn hoede neemt.

Stiekem, had ik wat anders / meer verwacht van deze film. Ik keek vroeger graag naar de originele Annie en had bij een reboot eigenlijk gewoon exacte dezelfde film verwacht, maar dan met nieuwe mensen, maar dat was natuurlijk niet zo slim van mij. Ik heb gewoonweg gewoon een beeld van wie Annie is, en dat is die roodharige krullenbol. Deze nieuwe Annie kan trouwens ontzettend goed zingen (misschien té goed voor de film?). Helaas vond ik Cameron Diaz niet helemaal geschikt voor haar rol als gemene pleegouder. Maar ook hiervoor geldt, ik zie telkens het origineel voor mij en die vrouw was voor mij veel overtuigender in haar rol. Desalniettemin kon ik wel van deze nieuwe versie genieten en krijgt het vier hartjes van mij.

Barefoot

Releasedatum: 15 juli 2014

Jay, het zwarte schaap van een welgestelde familie, ontmoet de psychiatrisch patiënte Daisy die haar hele leven geïsoleerd is opgevoed. Hij neemt haar mee naar het huwelijk van zijn broer om op die manier zijn ouders ervan te overtuigen dat hij weet wat hij met zijn leven wil. Daisy weet, op haar beurt, met haar wereldvreemde charmes de nodige indruk te maken op de familie en al gauw ontstaat er iets moois tussen de twee buitenbeentjes. Dit romantische en humoristische drama, met Evan Rachel Wood (‘The Wrestler’) als Daisy, is een remake van de Duitse film ‘Barfuss’ uit 2005.

Ik had een mini-recensie gelezen over deze film bij Yvette en daardoor is de film op mijn watchlist gekomen (en ik herkende Scott Speedman ook uit de tv-serie Last Resort, dus dat hielp ook). Deze maand was ik op een avond alleen thuis en toen besloot ik hem ervoor te zetten. Hoewel ik bij het begin van de film nog even twijfelde, werd de film steeds leuker en vond ik de groeiende band tussen de psychiatrische patiente Daisy en Jay erg leuk om te volgen. Hier en daar kun je zeker ook even lachen en enorm meeleven.

Tammy

Releasedatum: 2 juli 2014

Komedie met Melissa McCarthy die samen met haar grofgebekte oma een roadtrip onderneemt.

Meestal vind ik de films van Melissa McCarthy geweldig, het is dan ook een geweldige actrice, maar Tammy viel mij helaas wat tegen. Wat ik jammer vind is dat Melissa McCarthy altijd dezelfde rollen speelt, maar dat is meer een algemene observatie. Het is vooral het verhaal dat ik dit keer helaas minder boeiend vond en de grappen kwamen niet altijd goed uit de verf.

Get Hard

Releasedatum: 7 mei 2015

Als de steenrijke hedgefondsmanager James King (Will Ferrell) wegens fraude wordt veroordeeld tot een lange gevangenisstraf in San Quentin, krijgt hij van de rechter dertig dagen de tijd om zijn zaakjes te regelen. Wanhopig wendt hij zich tot Darnell Lewis (Kevin Hart) om hem voor te bereiden op het leven achter de tralies. Maar James blijkt een vergissing gemaakt te hebben, Darnell is namelijk de hardwerkende eigenaar van een eigen bedrijfje, die nog nooit een bekeuring heeft gehad, laat staan een gevangenisstraf. Samen doen de twee mannen alles om James te harden voor het gevangenisleven en ontdekken al doende dat ze van heel veel dingen een verkeerd beeld hebben, ook van elkaar.

Hoewel mijn vriend deze film wel echt leuk vond, vond ik de film maar zo zo. Het komt er eigenlijk op neer dat de leukste grappen allemaal al in de trailer zaten en dat de rest van de film niet bijster bijzonder is. Het kon mijn aandacht in elk geval niet helemaal te pakken krijgen en ik raakte tijdens de film zo nu en dan ook afgeleid.

Labor Pains

Releasedatum: 11 januari 2010

Komedie met Lindsay Lohan die haar baan probeert te behouden door valselijk te beweren dat ze zwanger is.

Deze film vond ik een aantal jaren geleden, toen ik de film voor het eerst keek, echt geweldig. Ik had zin in een gouden oude, dus zette ik deze er weer eens voor. Hoewel ik de film dit keer iets minder spectaculair vind – waarschijnlijk simpelweg doordat hij inmiddels wat ouder is – is het nog steeds een leuke en grappige film. Lindsay Lohan is hier nog haar oude zelf (voor de botox) en ik vond haar altijd een goede actrice. Daarnaast zag ik heel veel acteurs en actrices voorbij komen die het tegenwoordig gemaakt hebben in tv-series die ik met liefde volg, dus dat is ook erg leuk.

Spy

Releasedatum: 4 juni 2015

Susan Cooper (Melissa McCarthy) is een pretentieloze analist bij de CIA en de miskende held achter vele gevaarlijke operaties. Maar als haar partner (Jude Law) plotseling verdwijnt en een andere topagent (Jason Statham) in opspraak raakt, verruilt ze haar kantoorbaan voor die van infiltrant. Om de mensheid voor een ramp te behoeden, begeeft ze zich in de wereld van een dodelijke wapenhandelaar.

Wat Spy betreft keek ik er al een tijdje naar uit om de film te zien in de bioscoop. Ik zag de poster en daarop direct wie de hoofdrollen zouden spelen en het kon niet missen dat dit weer een nieuwe hit van Melissa McCarthy zou worden. Op een vrijdagavond ging ik gezellig met mijn broertje en hadden de zaal voor ons alleen. Dit heeft niks met de film te maken, maar volgens mij des te meer met het feit dat ik het idee heb dat onze bioscoop niet meer zo goed draait. Hoewel de film misschien iets te lang is – pas in de tweede helft komt de film echt los – is het nog steeds een erg leuke film met fantastische acteurs en een leuk verhaal.

Jupiter Ascending

Releasedatum: 5 februari 2015

Jupiter Jones werd geboren in een nacht waarin de tekenen erop wezen dat zij voorbestemd was tot grootse dingen. Nu is ze volwassen en kan ze alleen maar dromen van de sterren, want de keiharde realiteit is dat ze overdag toiletten moet schoonmaken en het leven tot nu toe niet echt mee zit. Maar als Caine, een genetisch ontworpen soldaat, op aarde landt om haar op te sporen, ontdekt Jupiter wat de sterren voor haar in petto hadden. Haar genetische handtekening toont aan dat zij de erfgenaam is van een buitengewone erfenis die de balans in de kosmos kan veranderen.

Mijn broertje had al aangegeven dat ik de film niet hoefde te zien in de bioscoop omdat hij zo slecht was dat hij eigenlijk weg had willen lopen. Dat leek me wat overdreven, maar maakte mij wel extra nieuwsgierig naar de film. Deze maand keek ik de film dan eindelijk en inderdaad, de film is niet echt goed. Het enige dat goed was waren de special effects (voor het grootste deel in elk geval). Ik miste voornamelijk de connectie tussen de twee hoofdpersonen (Kunis en Tatum), er was totaal geen chemie. Daarnaast liet ook het verhaal te wensen over en voelde het aan als één grote mislukking. Jammer, want ik had meer verwacht van een cast waar ook Eddie Redmayne onderdeel van uit maakt (hier vond ik hem helaas maar irritant).

Center Stage: Turn it Up

Releasedatum: 20 januari 2009

De danseres Kate Parker, die alles van zichzelf geleerd heeft, heeft altijd al willen optreden met het American Academy Ballet. Maar als zij na een auditie niet aanvaard wordt, leert zij dat er meer nodig is dan precisie en perfectie om succesvol te zijn in de danswereld. Met een bocht van 90 graden gaat zij naar een hip-hopclub en met de hulp van een goed uitziende voormalige hockey-speler, vindt zij misschien de passie terug die zij nodig heeft om haar dromen te doen uitkomen.

Ik zette deze film ervoor omdat ik twijfelde of ik deze film al gezien had. Al snel kwam ik erachter dat ik hem al wel had gezien, maar het verhaal niet goed meer herinnerde. Center Stage vond ik geweldig, maar Center Stage: Turn it Up is helaas niet zo geweldig. De hoofdpersoon is mijn grootste irritatiepunt. Ze heeft een kinderlijk stemmetje en haar mond heeft maar één vorm waarbij je continu haar tanden ziet. De acteurs in de film acteren niet allemaal even geweldig, maar je kunt wel zien dat het allemaal professionele dansers zijn en ze dansen dan ook goed. De meeste dansen zijn niet spectaculair, maar net als in de Step Up films wordt het beste bewaard voor de eindproductie, die ook hier het meest indrukwekkend is. Hoewel de film uiteindelijk leuk was om te zien, moet je het echt niet vergelijken met het eerste deel en al helemaal niet met de veel betere Step Up films.

Heb jij nog leuke films gekeken in juni?

Deze post is al 3028 keer gelezen