Boekrecensie | Cress – Marissa Meyer

Cress door Marissa Meyer
Serie: The Lunar Chronicles #3
Verschenen: 20 maart 2017 bij Blossom Books
Format: Hardcover, aantal pagina's: 568
Genre: Fantasy, Sciencefiction, Young Adult
Lees ook: Cinder, Scarlet, Verguld
Rating: |

Cinder en kapitein Thorne zijn op de vlucht, samen met Scarlet en Wolf. Ze zullen een plan moeten bedenken om te voorkomen dat koningin Levana de macht op Aarde overneemt. Cress is misschien de enige die hen kan helpen. Zij zit al sinds ze klein is opgesloten in een satelliet met alleen haar netschermen als gezelschap, waardoor ze een uiterst goede hacker geworden is. Helaas wordt ze gedwongen te werken voor koningin Levana, en heeft ze zojuist het bevel gekregen om Cinder op te sporen.

Als de poging om Cress te redden mislukt, versplintert de groep. Cress is eindelijk vrij, maar ze betaalt een hoge prijs. Ondertussen is koningin Levana vastbesloten niets tussen haar geplande huwelijk met prins Kai te laten komen – zeker geen ontsnapt cyborgmeisje.

En door..!

Na Scarlet uitgeluisterd te hebben, ben ik direct doorgegaan met Cress. Waar ik Cinder leuk vond, maar niet bijzonder. Heb ik oprecht genoten van Scarlet en haar belevenissen met Wolf. Cinder en Scarlet zijn twee compleet verschillende personages. En dit geldt ook voor Cress. Zo bijzonder om te zien dat ze toch wel echt allemaal bij hetzelfde verhaal horen. Laat ik snel beginnen met deze recensie: wie is Cress eigenlijk?

Cress

Cress gaat over een meisje dat opgesloten zit in een satelliet en tegen haar wil opdrachten moet uitvoeren voor koningin Levana. Bijvoorbeeld het bespieden van keizer Kai. Elk boek in deze serie bevat invloeden van sprookjes, in het geval van Cress is dit Rapunzel; het meisje met het extreem lange haar. En waar ze in het origineel gered moet worden uit een toren, moet ze hier dus ontsnappen uit een satelliet. Uiteraard met behulp van de al bekende crew! En dan begint het verhaal pas echt. Cress heb je trouwens al eens eerder ontmoet in Cinder, toen ze haar hielp. Natuurlijk is Cress ook niet de enige persoon waar je over leest. Cinder, Kai, Scarlet, Wolf en Thorne komen ook allemaal weer terug. Ze worden aangevuld door het nieuwe personage Jacin, en stiekem leren we ook Winter al kennen (de hoofdpersoon in het volgende boek!).

Beter en beter

Het lijkt wel alsof de serie met elk boek beter wordt. Al durf ik niet met honderd procent zekerheid te zeggen of dit ligt aan het verhaal dat verteld wordt in elk boek, of dat de personages gewoon steeds meer onder je huid kruipen. Misschien is het ook wel beide tegelijk. Want het feit is dat ik zowel de setting interessant vind alsook dat ik de personages levendig voor mij zie en met ze meeleef. Net als de vorige twee delen in deze serie is het verhaal in Cress weer supervlot geschreven en hoef je je hersenen niet te laten kraken. Het verhaal is echter niet oppervlakkig. De personages hebben diepgang en allemaal een eigen verhaal en verleden waar ze vrede mee moeten zien te krijgen.

Een lief boek

De boeken zijn wel zo lieflijk geschreven dat ik niet verwacht dat Marissa Meyer als een soort van plottwist opeens één van de hoofdpersonen zal laten doodgaan om het één of ander. Dat is misschien ook wel deels de reden dat ik deze boeken zo fijn vind. Ze zijn lief. Ik geniet van het verhaal en van wat ze meemaken. Ja, het is ook spannend, maar ik hoef mij nooit enorm zorgen te maken.

Dit maakt dat je gewoon rustig voor het verhaal kunt gaan zitten en kunt genieten van de belevenissen van deze fijne personages. Al besef ik ook dat er wel kleine wat heftigere stukjes zijn, dus mevrouw Meyer weet je absoluut nog wel te overdonderen. Het feit dat ik dit boek zo lief vind, zal deels ook komen doordat Cress een lief meisje is. Sowieso vind ik het verhaal niet voorspelbaar. Er zitten allerlei interessante en onbekende elementen in waardoor je verrast kunt worden.

Conclusie

Cress borduurt heerlijk verder op Scarlet en ik heb weer genoten van de belevenissen van de Lunar Crew. De boeken zijn zo heerlijk vlot geschreven dat je er doorheen vliegt. Deel één had ik fysiek gelezen, deel twee heb ik als luisterboek gelezen. Cress heb ik half geluisterd en half fysiek gelezen. De gehele serie is ingesproken door dezelfde persoon, welke ik een erg prettige vertelstem vind hebben. Zowel lezen als luisteren vind ik bij deze boeken erg fijn, waardoor ik geen voorkeur heb voor één van beiden. Het verhaal is weer spannend en de personages spreken weer enorm aan. Ik kan niet wachten om aan Winter te beginnen en weer van Meyers vlotte schrijfstijl te kunnen genieten.

Welk deel is tot nu toe jouw favoriet?

Deze post is al 2459 keer gelezen