Boekrecensie | Binnen de lijntjes – Mireille Versteeg

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Binnen de lijntjes door Mireille Versteeg
Verschenen: 9 augustus 2023 bij Boekerij
Format: E-book, Paperback, aantal pagina's: 352
Genre: Feelgood, Roman
Lees ook: Beter dan fictie
Rating: | Spicy:

Loes Dekker is een net gescheiden, ietwat verstrooide moeder van een tweeling. Als ze aan het einde van de zomervakantie een weekend gaat kamperen met haar zoons ontmoet ze de aantrekkelijke Bart, die in niets lijkt op haar controlerende ex-man Erik. Loes probeert hem uit haar hoofd te zetten: ze is met haar zoons op vakantie en zéker niet uit op een nieuwe relatie. Bovendien verliep de scheiding – op z'n zachtst gezegd – nogal stroef.

Na de vakantie blijkt Loes op het schoolplein het onderwerp van roddel en achterklap te zijn geworden door de breuk tussen haar en de populaire Erik. Ze voelt zich toch al niet op haar plek tussen de zelfingenomen andere ouders. Om haar buitenbeen-status te compenseren besluit ze zich aan te sluiten bij de oudercommissie, die wordt aangevoerd door oppermoeder ‘Escobarbara’.

Loes wil zich van haar beste kant laten zien en niet te veel opvallen. En dan is het niet zo handig dat de nieuwe gymleraar op school niemand minder is dan Bart…

Blij dat ik ja zei

Het idee dat ik bijna ‘nee’ had gezegd, toen ik gevraagd werd om onderdeel te zijn van de bloggersactie voor Binnen de lijntjes, kan ik mij bijna niet meer voorstellen. De naam Mireille Versteeg zei mij nog niks, en ik had nog zoveel andere opdrachten liggen, dat het mij eigenlijk niet helemaal paste. Maar toen las ik de flaptekst. En het verhaal trok mij toch best wel. Wat ben ik blij dat ik alsnog ‘ja’ heb gezegd! Waarom? Dat lees je in deze recensie.

Binnen de lijntjes

Binnen de lijntjes lees je vanuit het perspectief van Loes Dekker. Zevendertig jaar, moeder van een tweeling en recent gescheiden. Het is het einde van de zomervakantie en samen met Joris en Julian gaat ze nog lekker een weekendje kamperen. Daar ontmoet ze de negentwintig jarige Bart. Ze valt als een blok voor hem, maar besluit te vertrekken zonder gegevens uit te wisselen. Daarbij: ze heeft net een nare scheiding achter de rug en daar past een nieuwe relatie niet bij. Ze schrikt zich een hoedje wanneer ze Bart op het schoolplein tegenkomt als de nieuwe gymleraar. En hij is haar zeker ook nog niet vergeten…

Een debuut

Ik kan niet geloven dat Binnen de lijntjes het debuut is van Mireille Versteeg. Dit verhaal loopt namelijk vanaf pagina één superlekker. Het verhaal is vlot geschreven, bevat korte hoofdstukken, realistische dialogen en een goede spanningsboog. Ik wilde het boek niet wegleggen omdat ik graag wilde weten hoe het verhaal verder zou gaan verlopen. En ik ben niet de enige, want in de Instagramgroep met alle bloggers die dit boek mochten lezen kwamen deze reacties om de haverklap voorbij. Er zaten twee dingetjes in het verhaal die ik zou hebben aangepast. Zo wist ze in het begin erg plots dat Bart vrijgezel was. Ik zou misschien nog even hebben uitgeschreven hoe ze dit te weten was gekomen. En bij het Sinterklaasfeest gebeurde er iets op het schoolplein waarvan Joris en Julian hadden aangegeven dat ze dat niet fijn vonden. Hoe mooi de scène ook was, het was fijn als ze daar als moeder bij stil had gestaan. Echter, waren die twee punten voor mij niet genoeg, om minder dan vijf sterren te geven.

Realistisch

Ik vind het leuk dat de auteur in dit verhaal zoveel realistische onderwerpen voor laat komen. Van een vervelende scheiding met kinderen in het spel, tot politieke spelletjes op de basisschool, je een buitenbeetje voelen en jezelf herontdekken. De personages in Binnen de lijntjes zijn niet perfect (behalve misschien Bart) en dat maakt dat je als lezer veel dingen herkent en je doet meeleven. Met regelmaat wilde ik graag tegen Loes’ moeder zeggen dat ze een keer normaal moest doen. Wilde ik Jet om de nek vliegen omdat ze zo’n lieve vriendin is. En was ik aan het juichen wanneer Loes mooie dingen meemaakte. O, en misschien wilde ik ook wel heel graag meedoen met één van de waterpistoolgevechten… Mensen, dit boek is zo heerlijk dat ik baal dat ik het zo snel uit had.

Eindoordeel

Binnen de lijntjes past qua type verhaal inderdaad goed in de vergelijking met De Luizenmoeder (zo wordt het in de markt gezet). Maar persoonlijk vind ik dit boek nog véél leuker. Mireille heeft met Binnen de lijntjes een debuut neergezet waar ik ongelooflijk gelukkig van word. Ik kreeg er warme gevoelens van, moest met regelmaat lachen en leefde enorm mee. Bovendien kwam in een ontkenningsfase toen ik het boek uit had. Waarom heeft ze nog niet meer verhalen geschreven? Ik heb meer van dit soort boeken nodig. Nu graag. Gelukkig zag ik op haar Instagram account dat ze druk bezig is met een tweede boek. Ik kan niet wachten!

Welk debuut zal jij nooit vergeten?

---

Of koop het boek bij Libris / Boekenwereld

---

Deze post is al 515 keer gelezen