Filmrecensie | Love, Rosie (2014)

Titel: Love, Rosie
Releasedatum: 18 december 2014 (NL)
Hoofdrollen: Lily Collins, Sam Claflin, Christian Cooke, Jaime Winstone, Suki Waterhouse
Gebaseerd op: Where Rainbows End door Cecelia Ahern (In het Nederlands Voor Altijd)
Tagline: Sometimes, the right love comes at the wrong time.
Genre: Romantiek | Komedie
Kijkwijzer: 12+ (Grof taalgebruik, Drugs- en/of alcoholgebruik)

Rosie (Collins) en Alex (Claflin) delen sinds hun jeugd alles met elkaar, van de eerste kus tot ‘de eerste keer’. De twee willen niets liever dan Londen ontvluchten en samen studeren in Amerika.

Wanneer Rosie onverwachts zwanger wordt, valt dat plan echter in duigen. Alex besluit in zijn eentje naar Amerika te gaan en in eerste instantie lijkt er niets tussen de vriendschap van Rosie en Alex te kunnen komen. Echter dreigt de afstand na loop van tijd hen toch uit elkaar te drijven, zeker wanneer het niet altijd lukt om de belangrijke momenten in het leven met elkaar te kunnen delen. Is vriendschap voor eeuwig?

Een 100% Jessica film

Eigenlijk had ik Love, Rosie al in de bioscoop willen zien, maar ik wilde het boek van te voren lezen. Dat is niet gelukt. Gezien ik de komende tijd ook nog geen tijd heb voor het boek en ik echt heel graag een romcom wilde zien waarvan ik bijna wel zeker wist dat ik die leuk zou vinden heb ik toch besloten de film te kijken. En wonder boven wonder wilde mijn vriend voor mij wel eens meekijken naar een romcom. Uiteindelijk bleek deze film ook echt absoluut 100% een Jessica film te zijn, want wat vond ik Love, Rosie geweldig! En de kers op de taart? Mijn vriend vond deze film ook leuk!

Clichés

Ja, de film was hier en daar voorspelbaar en er zaten heus wat clichés in de film, maar in Love, Rosie maakt dat allemaal niet uit. Ik ben gek op het romcom genre en Love, Rosie is de perfecte weerspiegeling van hoe een goede romcom hoort te zijn. We weten waarschijnlijk allemaal globaal wel hoe de film zal verlopen en eindigen (al heb ik wel heel even getwijfeld na een bepaalde gebeurtenis), maar het gaat om de invulling van de film, de manier waarop het gebracht wordt en wat de acteurs ermee doen.

Perfect gecast

In dit geval waren de acteurs werkelijk waar perfect gecast voor deze film, want de chemie spatte van het scherm. Ze zorgen ervoor dat je mee gaat leven met alles dat wel en vooral ook wat niet goed gaat in hun leven en je blijft continu hopen dat ze elkaar op het romantische vlak zullen vinden. Dit ging gepaard met ook hier en daar wat tranen (van zowel verdriet als geluk) omdat de film mij zo liet meeleven.

Een verhaal dat blijft boeien

Love, Rosie heeft een goed opgebouwd verhaal over vriendschap, liefde en dromen, dat continu blijft boeien en ook diepgang heeft. We zien Rosie en Alex vanaf hun tienertijd opgroeien tot twee volwassenen – over een periode van twaalf jaar – die zo hun ups en downs hebben en hiervan leren. Oké, moet ik één ding noemen wat ik apart vond? Dat Rosie zwanger was en is bevallen (een periode van bijna een jaar) zonder dat Alex ook maar iets doorhad of te weten kwam. Een ander belangrijk en onmisbaar element in deze film is trouwens humor. Ik heb ontzettend kunnen lachen tijdens de film, want er zitten een paar hilarische en goed getimede scènes tussen (waaronder de scène in de lift die je in de trailer kunt zien). Ja, deze film speelt op je gevoel én op je lachspieren.

Tsjah, deze film moet je gewoon zien

Het zou eigenlijk geen verrassing moeten zijn dat ik wederom helemaal in mijn nopjes ben met een verfilming van een boek van Cecelia Ahern gezien ik een aantal jaren geleden ook helemaal verliefd werd op de geweldige film P.S. I Love You. Daarnaast vullen Lily Collins en Sam Claflin  de film geweldig aan met hun acteerkunsten en chemie; ik had geen beter Rosie en Alex kunnen voorstellen. Love, Rosie is wat mij betreft een echte aanrader, want deze film wil ik nog wel veel vaker kijken!

Deze post is al 4843 keer gelezen