Boekrecensie | Stil van Jou – Sophie Jackson

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Stil van Jou door Sophie Jackson
Serie: A Pound of Flesh #2
Verschenen: 29 november 2016 bij Zomer & Keuning
Format: Paperback, aantal pagina's: 333
Genre: New Adult
Lees ook: Stuk van jou, Samen, Van Jou
Rating: |

Max heeft het flink voor zijn kiezen gehad. Zijn drugsprobleem wordt gevoed door de breuk met zijn vriendin Lizzie, waar hij nooit overheen zal komen, en het verlies van hun zoontje. Toch lukt het hem om clean te worden. En dan ontmoet hij Grace, die net zo mooi en lief is als haar naam doet denken. Maar ook zij torst heel wat met zich mee.

Stil van Jou

Vorig jaar mocht ik Stuk van Jou lezen. Een rauw boek over Carter en Kat. In dit boek werd de beste vriend van Carter geïntroduceerd: de drugsverslaafde Max. Toen ik hoorde dat hij de hoofdrol zou spelen in Stil van Jou stond ik niet te springen. Het personage sprak mij namelijk totaal niet aan en ik vroeg mij af hoe ze over hem in hemelsnaam een goed boek zou kunnen schrijven. En toch is het gelukt. Ik vind Stil van Jou zelfs béter dan Stuk van Jou.

Geloofwaardig en eerlijk

Allereerst is Stil van Jou veel geloofwaardiger en dat bleek mij toch aan te trekken. Het boek begint met een aantal hoofdstukken over Max. In Stuk van Jou gaf hij eindelijk toe aan Carter en liet zich opnemen in een afkickkliniek, in Stil van Jou begint het afkickproces. En dit voelde zo eerlijk. Hoe hij probeert af te kicken, hoe moeilijk hij het vindt, hoe eenzaam hij is. Hoe koppig… Maar ik was direct van hem, als personage, en van het boek gecharmeerd. Stuk van Jou deed mij in het begin twijfelen, Stil van Jou had mij vanaf de eerste pagina te pakken.

Ruig taalgebruik

Bijna de hele eerste helft was dat ruige taalgebruik uit Stuk van Jou niet terug te vinden in Stil van Jou. Helaas, kwam dat in het middenstuk uiteindelijk wel even voor. Ik ben er gewoon minder van gecharmeerd. Het past misschien wel bij zijn personage, maar ik vond het niet bij het verhaal passen dat ik tot dan toe had gelezen. Dat platte taalgebruik trekt mij gewoon niet.

Grace

Natuurlijk wordt ook Grace geïntroduceerd, de vrouw voor wie Max voor het eerst sinds zijn ex Lizzie hem verliet weer wat begint te voelen. Beide personages vind ik geweldig beschreven en ik vind het mooi om te zien hoe ze beide een proces doorgaan. Vooral het proces van Max vond ik interessant en zorgt er ook voor dat ik dit boek beter vind dat het eerste deel in de serie.

Bijpersonages

Ook leuk vond ik de aanwezigheid van één van de begeleiders van Max. Hij heeft altijd geweldig t-shirts aan en dat vond ik een leuke toevoeging aan het verhaal. Riley, een goede vriend, vond ik ook een leuke toevoeging, al vind ik het jammer dat zijn personage op het einde zo extreem opzichtig werd ingeleid voor het derde boek. Opeens bleek hij ook een verleden te hebben met een meisje waar we niks van afweten. Ik had liever hem gelaten zoals hij was, en dat we daarachter komen in het derde boek, in plaats van dat het in Stil van Jou zou plots uit de lucht komt vallen.

Conclusie

Stil van Jou is sterker en leuker dan Stuk van Jou. Al direct vanaf de eerste pagina was ik gecharmeerd van de personages en het verhaal. Het proces waar Max doorheen gaat is ontzettend interessant en voelde veel realistischer aan dan bijvoorbeeld het verhaal in Stuk van Jou. Ook Grace en de bijpersonages zijn stuk voor stuk ontzettend leuk om over te lezen. Even kwam het platte taalgebruik terug, en dat vond ik iets minder, maar dat was gelukkig maar een klein stuk. Ik heb het boek in no-time uitgelezen en vond Stil van Jou heerlijk eerlijk.

Deze recensie is onderdeel van een blogtour. Morgen is Infinite Stories aan de beurt.

Deze post is al 2134 keer gelezen