Boekrecensie | Vogelvrij – Sebastien de Castell

Vogelvrij door Sebastien de Castell
Serie: Spellslinger #1
Verschenen: 4 september 2017 bij Meis & Maas
Format: Hardcover, aantal pagina's: 380
Genre: Fantasy, Magie, Young Adult
Rating: |

Wat zou jij opgeven voor magie?

Om bij de Jan'Tep een magiersnaam te verdienen moet je aan drie eisen voldoen. Ten eerste moet je de kracht hebben om je familie te verdedigen. Ten tweede moet je de hogere vormen van magie kunnen toepassen die ons volk beschermen. Ten derde moet je simpelweg zestien jaar worden. Een paar weken voor mijn verjaardag kwam ik erachter dat ik aan geen van die drie eisen zou voldoen.

Kellen staat aan de vooravond van zijn eerste duel en moet vier proeven met succes doorlopen om te bewijzen dat hij een echte magier is. Er is echter één probleem: zijn magie is verdwenen. Als zijn zestiende verjaardag nadert duikt de mysterieuze nomade Ferius Parfax op, die Kellen uitdaagt een ander pad te kiezen. Is zij Kellens enige redding en bieden haar speelkaarten uitkomst?

Vogelvrij

Is het jullie ook opgevallen dat de ene na de andere blogger megaenthousiast is over Vogelvrij? Het eerste deel in een zesdelige serie. Ik had de achterflap tekst gelezen van Vogelvrij, en eigenlijk trok het boek mij niet perse. Ook al vond ik de cover wel interessant. Ik had echter nog zoveel boeken liggen dat ik Vogelvrij eerst maar even heb gelaten voor wat het was. Maar toen kwamen al die mateloos populaire recensies online. Wat had ik gemist? Blijkbaar was er iets aan dit boek dat ervoor zorgde dat iedereen laaiend enthousiast erover is. Dus besloot ik het boek als keuze op te nemen voor de leesclub in december. Waar uit drie boeken gekozen kon worden, koos de overhand voor Vogelvrij. Zodoende kon ik eindelijk ontdekken wat ik zou vinden van dit verhaal.

Té hoge verwachtingen?

Nou kan ik je wel al direct vertellen dat door al die positieve uitingen, mijn verwachtingen misschien iets té hoog waren. Ik heb zeker genoten van dit boek, maar ik ben er niet stapelverliefd op geworden. Toevallig maakte ik deze opmerking ook tijdens de leesclub en zei ik dat ik bijvoorbeeld wel echt verliefd was geworden op Caraval, maar ik Vogelvrij gewoon goed vind. Eén iemand bleek dit juist precies andersom te hebben. Maar je hoeft niet op elk boek verliefd te worden om wel te genieten van een boek.

Eens geen love story

Reden voor eerder genoemd leesclublid was overigens onder andere omdat de liefde hier niet een hoofdrol speelt. Ik houd juist van romantiek in een boek, maar voor de afwisseling is het zeker niet erg dat het niet (veel) in Vogelvrij zit. Voor de focus van het boek was dit denk ik ook beter. Nu kon je je echt op het verhaal van Kellen richten, en hij is immers ook pas vijftien, dus heeft hij perse een meeslepende love story nodig? Nee.

Lekker vlot

In het begin had ik even wat moeite met de ingewikkelde namen, maar al snel zit je er goed in. Het boek lijkt vrij dik, maar leest eerlijk gezegd behoorlijk vlot weg. De fijne en niet al te moeilijke schrijfstijl helpt hierbij zeker, ook om het verhaal makkelijk te begrijpen. Het verhaal in Vogelvrij is origineel, verrassend goed uitgewerkt, en kan onverwacht uit de hoek komen. Dat moet ook eigenlijk wel bij dit soort verhalen. Kellen is een interessant personage, maar zeker ook Ferius Parfax vond ik intrigerend en de eekhoornkat is een goede toevoeging. Je wilt doorlezen zodat je meer over alles en hen te weten komt. Wel jammer, dat waar de cover heel gelijkend is met de personages en echt fantastisch is ontworpen, het toch nét niet helemaal kloppend is. Het ligt echt in de details, maar toch.

Zes delen?

Wat ik mij echter wel afvraag is hoe een auteur nu al weet dat hij zes boeken wil schrijven. Een behoorlijke commitment. Wat nou als blijkt dat het verhaal na vier boeken beter afgesloten kan worden? Ikzelf vind het in elk geval een gevaar, want kun je het verhaal zo lang boeiend houden? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Niet iedereen is J.K. Rowling.

Conclusie

Dankzij alle positieve reacties van andere bloggers op Vogelvrij, wilde ik dit boek ook heel graag lezen. Waar ik het boek echter wel enorm goed uitgewerkt vind en uitkijk naar het tweede deel, ben ik niet verliefd geworden op het verhaal. Wat het dan precies miste waardoor het net niet die vijf sterren heeft gehaald? Dat vind ik lastig. Het verhaal las vlot, is absoluut origineel en ik heb er zeker van genoten. En zo ook de leden van de leesclub; gemiddeld kwamen we uit op 3,7 sterren. Ikzelf zal het boek in elk geval aanraden en geef het vier sterren. Nu wachten op deel twee, dat in het voorjaar van 2018 zal verschijnen.

Deze post is al 1763 keer gelezen