Filmrecensie | Avengers Infinity War (2018)

Titel: Avengers: Infinity War
Releasedatum: 25 april 2018 (NL)
Regisseur: Anthony Russo, Joe Russo
Cast: o.a. Josh Brolin, Robert Downey Jr., Chris Hemsworth, Mark Ruffalo, Chris Evans, Scarlett Johansson, Benedict Cumberbatch, Tom Holland, Chris Pratt, Chadwick Boseman, Zoe Saldana, Karen Gillan, Tom Hiddleston,  Paul Bettany, Elizabeth Olsen, Sebastian Stan
Tagline: An entire universe. Once and for all.
Genre: Actie | Avontuur | Fantasy | Sci-fi
Kijkwijzer: 12+ (Geweld, Angst)

Tien jaar nadat de eerste film van het Marvel Cinematic Universe werd uitgebracht, komt de spanning tot een hoogtepunt in de grootste confrontatie aller tijden in Marvel’s Avengers: Infinity War. Voor het eerst komen alle helden en hun bondgenoten uit alle voorgaande films bij elkaar om het op te nemen tegen de machtige Thanos die een bedreiging vormt die te groot is voor een enkele held.

De Avengers moeten bereid zijn alles op te geven in een poging om Thanos te verslaan, voordat zijn missie slaagt en zijn verwoesting een einde brengt aan alles.

Avengers Infinity War

Oké, serieus. Jullie weten waarschijnlijk wel dat ik in mijn hoofd al bezig ben met het schrijven van een recensie terwijl een film nog bezig is (en zo niet, dan weten jullie het nu). Dus terwijl de film vorderde sloeg ik mentaal al wat dingetjes op om het over te hebben. Echter toen de film geeindigd was. *Blank* Maar laat ik even graven in mijn hersenpannetje. Wat waren mijn verwachtingen van Avengers Infinity War? Ik verwachte een epic verhaal. Enkele kenners van de Marvel Comics keken vol spanning uit naar deze film, dus de verwachtingen waren hoog. Ik ben groot Marvel fan, maar ik ken niet alle verhalen in de comics en moet na films soms ook even opzoeken wat die onheilspellende post credit scène nou eigenlijk precies inhield. Desalniettemin, ik had wel weer zin in een heerlijke Avengers film en de verwachtingen waren hoog. Onder het mom van de actie #ThanosDemandsYourSilence, en eigenlijk gewoon altijd bij Reviews & Roses, is deze recensie spoilervrij.

zo-veel-personages

Wat ik je met zekerheid kan vertellen is dat als je net hebt besloten in het Marvel Cinematic Universe te stappen, je echt geen bal van alles zal snappen. Er zijn inmiddels zoveel films en zoveel verhaallijnen en zoveel personages; je kijkt óf alles óf je slaat deze filmfranchise over – natuurlijk raad ik je aan om gewoon een megamarathon te houden. In Avengers Infinity War (Part I) zien we héél veel personages in twee en een half uur tijd. En dat is echt fantastisch. Het is ook bijzonder om te zien hoe de eigenheid van de “losstaande” films terugkomt in deze Avengers film. Maar het is ook bijzonder om te zien hoe de compleet van elkaar verschillende personages samenkomen en op elkaar reageren, uiteraard met hier en daar een heerlijk vleugje humor. Grote afwezige in deze film is Ant-Man, maar hem zien we deze zomer alsnog in Ant-Man and the Wasp.

De jacht naar Infinity Stones

In de eerste helft van de film zien we voornamelijk waar alle personages die in Avengers Infinity War opduiken momenteel uithangen. Met zoveel personages kan het ook niet anders dat je op een snelle, maar makkelijk volgbare – mits je alle films dus hebt gezien – manier een rustige introductie ziet. Al hoewel… Er zitten wel wat actievolle, en vooral ook “is dit echt, of komt dit straks gewoon weer goed”-momentjes in. De tweede helft van de film zit boordevol actie. Op diverse plekken in het universum vechten onze helden voor, naja, het universum dus. Immers deze hele film draait om Thanos die op jacht is naar de zes Infinity Stones om zo genocide te plegen en het universum te “redden”.

Een collectief ‘What the f***’

Maar goed. Even terug naar mijn allereerste alinea. De film was afgelopen, en mijn mond was tot aan de vloer open gezakt. Mind is blown! Qua sfeer is de film relatief zoals we van deze films gewend zijn. Maar laat me je zeggen dat dit absoluut de meest gewaagde Marvel film is. Het is niet perse de beste, maar wel een hele leuke, en vooral bijzondere dus. Er ging werkelijk een collectief ‘What the f***’ door de zaal. Echt, holy cow… Ik kan niet wachten tot mei 2019 en de volgende Avengers film uitkomt. Serieus jongens, ik kan echt niet wachten. Oké, als ik dan even één dingetje mag noemen waar ik mij de afgelopen tijd aan erger? Die geanimeerde slechteriken. Als ze in een game zouden zitten, zou ik zeggen dat ze echt bijzonder goed gemaakt zijn. Maar voor een film zou het “echter” kunnen. Vooral een bepaalde vrouwelijke slechterik vond ik echt té geanimeerd, terwijl je met een goede make-up artist een veel natuurlijker resultaat zou kunnen opleveren.

Conclusie

Avengers Infinity War is een film boordevol personages uit alle achttien voorgaande films. Het is fantastisch te zien hoe personages die elkaar nog nooit hebben ontmoet nu kennis met elkaar maken. Of oude bekenden elkaar weer terugzien. De film zit boordevol actie. Maar het meest bijzondere aan deze film is dat ze mij – en het grootste deel van de zaal – voor het eerst in Marvel Cinematic Universe geschiedenis werkelijk hebben weggeblazen met onverwachte wendingen. De makers hebben hiermee een gewaagde zet gedaan die gek genoeg zeer welkom was. Dusdanig mindblowing dat mei 2019 echt nog véél te ver weg lijkt; ik kijk enorm uit naar de nog naamloze volgende Avengersfilm.

Nu te zien in de bioscoop

https://www.youtube.com/watch?v=I0e3TXkSd4Q

Deze post is al 2496 keer gelezen