Boekrecensie | Het Winkeltje in Cockleberry Bay – Nicola May

Het winkeltje in Cockleberry Bay door Nicola May
Serie: Cockleberry Bay #1
Verschenen: 14 april 2020 bij Zomer & Keuning
Format: Paperback, aantal pagina's: 350
Genre: Feelgood, Roman
Lees ook: Ik zie je in Cockleberry Bay, Een nieuwe kans in Cockleberry Bay, Mr. Swipe Right
Rating: |

Het zit hoofdpersoon Rosa Larkin niet mee. Haar leven in Londen is een complete puinhoop. Als ze een vervallen winkel erft in een dorpje in Devon, denkt ze eerst aan verkopen. Het geld kan ze goed gebruiken om de boel op orde te krijgen. Helaas voor haar zit er een clausule bij de erfenis waarin bepaald is dat het winkeltje niet verkocht mag worden. Ze mag het alleen nalaten aan iemand die het verdient. Rosa besluit het een kans te geven en vertrekt met haar teckel Hot naar Devon. Ze zet alles op alles om het winkeltje in Cockleberry Bay tot een succes te maken. Maar ze kan het niet alleen. Gelukkig zijn er genoeg locals die haar een handje willen helpen... of tegenwerken.

Op staycation

Dit voorjaar, en deze zomer, neem ik je samen met een aantal andere bloggers mee naar Cockleberry Bay. Een kuststadje in Devon, Engeland. Op 14 april is het eerste deel in deze driedelige serie over Rosa Larkin uitgekomen, en in mei en juli verschijnen deel 2 en 3. Zomer & Keuning vroeg mij of ik mee wilde doen aan deze blogtour, en gezien ik het idee erg leuk vond, zei ik ja. Deze trilogie is geschreven door Nicola May en werd door haar in eigen beheer uitgebracht, waarna ze het schopte tot bestseller auteur. Tijd om te kijken wat ik van Het Winkeltje in Cockleberry Bay vind!

Het Winkeltje in Cockleberry Bay

Het Winkeltje in Cockleberry Bay gaat over Rosa Larkin en haar hondje Hot Dog, die ze vrijwel altijd Hot noemt. Op het moment dat we haar leren kennen zit ze bij de notaris en krijgt ze te horen dat ze een winkeltje in Cockleberry Bay heeft geërfd. Maar de vraag is, van wie? Ze is namelijk vroeger bij haar moeder weggehaald en vervolgens van pleeggezin naar pleeggezin gegaan en heeft dus nooit echt familie gehad. Sociale contacten heeft ze ook niet echt, op Josh na, met wie ze in het verleden wel eens het bed heeft gedeeld, maar niet in de romantische zin. Natuurlijk vertrekt ze naar Cockleberry Bay, en zo begint het verhaal pas echt.

Vlot verhaal aan de kust

Als ik heel eerlijk ben heeft dit verhaal mij niet weggeblazen. Verre van zelfs. Hoe graag ik ook een positieve recensie zou willen schrijven, hoger dan drie sterren kan ik dit boek echt niet geven. Dit heeft echter niet alleen te maken met het feit dat ik heel wat anders van dit boek had verwacht. Laat ik beginnen met de positieve punten. Het Winkeltje in Cockleberry Bay is dusdanig geschreven dat het lekker vlot leest. Je vliegt er met gemak doorheen, en ik las het verhaal in slechts twee dagen uit.

Het is geen zwaar boek, dus het is inderdaad ideaal voor de zomer wanneer je even zit hebt in iets vlots, waarbij je niet al te veel hoeft na te denken. Ook is het idee achter het verhaal goed; het bevat interessante elementen waarvan ik graag meer had willen zien. Wat personages betreft ben ik een beetje verdeeld; sommige vind ik erg leuk, zoals het homoseksuele koppel dat ze leert kennen, en natuurlijk Josh. Maar er zitten ook personages in die ik verwaarloosbaar vond, of die puur voor één plottwist in het verhaal zijn gezet. Die plottwisten zie je vervolgens van mijlenver aankomen. Op één na, maar dat lag volgens mij aan mij, doordat ik iemands leeftijd grandioos verkeerd in mijn hoofd had opgeslagen.

Oppervlakkig geschreven

Wat verwachte ik nou eigenlijk van Het Winkeltje in Cockleberry Bay? Ik verwachte een heerlijk romantisch verhaal aan de kust. In plaats kreeg ik een soort misdaadmysterie waarbij het verhaal letterlijk alle kanten op gaat. Een, in mijn ogen, onbelangrijk personage wordt aangereden waarna de dader doorrijdt. Wie heeft het gedaan, is de grote vraag. Ja, romantiek is er wel. Josh en Rosa zijn stiekem heimelijk verliefd op elkaar zonder het van elkaar te weten. Josh is ook echt een superlief personage, waar ik graag meer van had gezien; misschien is hij zelfs wel mijn favoriete personage in dit boek.

Ondertussen zitten er ook schokkende dingen in dit verhaal waar totaal niet op ingegaan wordt. En dat vind ik echt een gemiste kans. Daarmee had Nicola May je als lezer écht bij de personages kunnen betrekken. Daarbij komen de dialogen niet natuurlijk over en gaat alles veel te snel. Ik vind het allemaal veel te oppervlakkig. Nergens gaat ze de diepte in. Voor mijn gevoel heeft ze allemaal elementen opgeschreven die haar leuk leken, en deze vervolgens uitgetypt en afgevinkt van haar lijstje. Dat is jammer, want de elementen op zichzelf zijn namelijk wél interessant.

Conclusie

Het Winkeltje in Cockleberry Bay is een zomers en vlot verhaal (ondanks dat het grotendeels in de winter afspeelt), dat helaas niet mijn verwachtingen heeft waargemaakt. Ik miste de diepgang en vond het verhaal te oppervlakkig neergepend. Het verhaal bevat echter leuke personages en bevat interessante elementen. Ik ben er van overtuigd dat dit verhaal veel meer had kunnen zijn als de schrijfster hier meer aandacht aan had besteed. Desondanks zal ik jullie het boek niet meteen afraden. Het blijft een vlot en makkelijk boek. En als je geen behoefte hebt aan diepgang en tevreden bent met een oppervlakkig verhaal, haal Het Winkeltje in Cockleberry Bay dan snel in huis! Heel benieuwd ben ik, of deel twee mij wel weet te overtuigen, en of Mays schrijfvaardigheid verbetert. Als het net zo vlot leest als deel één, kan ik het verhaal in elk geval in twee dagen uitlezen.

Volg jij Cockleberry Bay on tour?

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen van Zomer & Keuning in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Deze post is al 2084 keer gelezen