Boekrecensie | De Voltooiing – David Baldacci

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

De Voltooiing door David Baldacci
Serie: Vega Jane #1
Verschenen: 8 juli 2015 bij A.W. Bruna Uitgevers
Format: Paperback, aantal pagina's: 408
Genre: Fantasy, Thriller, Young Adult
Rating: |

De wereld waarin Vega Jane leeft, is heel duidelijk: iedereen heeft zijn eigen taak, iedereen kent zijn plek, en gehoorzaamt. En niemand heeft ooit hun wereld verlaten, totdat Quentin Herms spoorloos verdwijnt. Wanneer Vega erachter komt dat haar mentor een kaart voor haar heeft achtergelaten, beseft ze dat er een veel groter geheim schuilgaat achter zijn verdwijning dan iedereen beweert. Een geheim dat angstvallig verborgen wordt gehouden door de machthebbers. Met gevaar voor eigen leven gaat Vega op zoek naar de waarheid. Over de wereld waarin ze leeft, over haar familie en over zichzelf...

Een prachtaanbod

“Voor fans van The Hobbit en The Hunger Games,” las ik in de mail van A.W. Bruna waarin ze vroegen of ik mee wilde doen aan de blogtour rondom het boek De Voltooiing (oorspronkelijke titel: The Finisher) van David Baldacci. The Hobbit heb ik nooit gelezen, maar wel gezien en vond ik erg leuk. De boeken van The Hunger Games heb ik wel gelezen en daar ben ik groot fan van. Met deze belofte zou De Voltooiing echt geweldig moeten zijn. Was dat het ook? David Baldacci kende ik al van naam, maar een kennismaking had tot nu toe nog niet plaatsgevonden.

De Voltooier

Stiekem kan ik het niet laten aan te geven dat ikzelf niet De Voltooiing, maar De Voltooier als titel zou hebben gekozen. Een meer letterlijke vertaling en echt waar het om gaat. Vega Jane is namelijk een zogenaamde Voltooier in de Fabriek waar ze mooie spullen ‘voltooid’. Maar ze is op meer manieren een voltooier en dat komt op een mooie manier terug tegen het einde van het boek.

Vreemde woorden

De Voltooiing is een verhaal dat ik in het begin te makkelijk weg kon leggen, maar waarbij ik wel echt door de tweede helft vloog doordat het zo spannend was. Maar er zijn ook wat dingetjes die ik minder vond. Zo snap ik niet waarom er sommige aparte woorden in het verhaal opgenomen zijn. Ik snap dat het een ‘andere wereld’ moet lijken ten opzichte van de onze, maar waarom je iets simpels als seconde verandert naar flinter, jaren naar anni en een jaar naar annus, dat snap ik niet. Ook hebben ze het telkens over dat zij een vrouwtje is en het mannelijke geslacht een mannetje; het voelde alsof ze zichzelf zagen als dieren en dat leidde af. En waarom roepen ze telkens ‘Har!’? Want piraten zijn het niet. Er zijn simpelweg gewoon een aantal woorden veranderd waarvan ik die verandering niks toe vond voegen aan het verhaal. Stiekem deed het mij wat aan The Maze Runner denken waar ze ook een eigen taaltje hebben, alleen is het bij De Voltooiing iets minder goed uitgewerkt.

Motivatie mist

Dit geldt trouwens ook voor meer in het verhaal, want volgens mij is er helemaal geen verklaring gegeven voor het zogenaamde Duellum dat plaatsvindt in de tweede helft van het boek. Waar in The Hunger Games echt duidelijk een verklaring is voor The Hunger Games die gehouden worden, ontschoot mij dit bij het Duellum. Ook had ik verwacht dat de rol van Quentin Hermes groter zou zijn. O, en dan vergeet ik trouwens nog De Hindernis. Tijden heb ik gedacht dat het een soort opdracht is die je moet voltooien waarbij je dood kunt gaan, maar als ik het goed begrijp is het simpelweg gewoon een ander woord voor naar de hemel gaan als je dood bent. Maar dan toch een beetje anders… Ook hebben ze het vaak over de Nox, waarvan ik denk dat het de maan of de hemel is, maar echt zeker weten doe ik het niet.

Maar…

Het mag duidelijk zijn dat hier en daar onnodig gebruik is gemaakte van nieuwe woorden voor dingen die al bestaan, dat sommige dingen verwarrend zijn en dat hier en daar wat aan het verhaal schort qua motivatie achter bepaalde dingen. Van een aantal dingen verwacht ik dat ze nog terug gaan komen in deel twee, zoals een bepaalde ring van Vega’s opa en bepaalde personages. Echter ondanks dat het boek bij lange na niet in de buurt komt van het geweldige The Hunger Games, is De Voltooiing het toch wel waard om te lezen en heb ik met bovenstaande zaken voor mijn gevoel alle mindere puntjes uit het boek wel besproken. Deze mindere puntjes wilde ik wel graag even uitlichten, maar hoeven jou wat mij betreft niet tegen te houden het boek te gaan lezen.

De Voltooiing is het wel waard om te lezen

De Voltooiing is een spannend boek en zeker het tweede deel hielt mijn aandacht goed vast. De personages leerde je beter kennen en er ontstond meer wrijving tussen diverse personages. De verhaallijn werd spannender en eindelijk werd er wat meer duidelijk. Niet alle vragen zijn beantwoord, nee, er staan zelfs nog vele vragen open, maar er is in elk geval een gedeelte duidelijker. Ook de magische attributen zoals de ketting en de Elementa vond ik een leuke toevoeging doordat ze tot de verbeelding spraken en ik ze zelf nu eigenlijk ook wel in mijn bezit wil hebben. Daarnaast is de wereld heel duidelijk beschreven en zag ik Bitterbos echt voor me. De schrijfstijl is overigens, ondanks die aparte woorden, heel fijn en leest makkelijk weg.

Dit komt me bekend voor

Als je nu denkt “Dit komt mij bekend voor”, dat kan. Dit boek is in twee delen uitgegeven door uitgeverij Leopold. Waarom dit in twee delen is snap ik niet, want het kon prima in één boek zoals A.W. Bruna dit gedaan heeft. Waarschijnlijk is het zelfs beter. Ik snap dan ook goed dat recensies van het eerste deel van Leopold negatief waren en ze het hadden over dat ze met teveel onbeantwoorde vragen en verwarring zaten. Er miste immers nog een helft. Daarnaast ben je ook goedkoper uit met dit ene deel van A.W. Bruna in vergelijking met die andere twee delen bij elkaar.

Conclusie

In De Voltooiing worden hier en daar andere woorden gebruikt voor hedendaagse dingen zonder dat ik het nut ervan inzie. Een seconde had best gewoon een seconde kunnen worden genoemd in plaats van een flinter. Dit vond ik hier en daar storen en ik merkte dat ik het woord ook telkens ‘vertaalde’ als ik het tegenkwam. Ook miste hier en daar motivatie achter bepaalde gebeurtenissen en elementen in het boek. Is dit een reden om het boek niet te lezen? Nee. Uiteindelijk vind ik De Voltooiing namelijk een heel leuk en spannend boek en ben ik heel nieuwsgierig naar de avonturen die Vega Jane in het tweede deel – dat helaas pas in september in het Engels uitkomt – gaat meemaken. De personages zijn interessant en zeker tegen de tweede helft van het boek word je erin gezogen en wil je meer en meer weten. De omgeving is duidelijk omschreven en ik waande mij echt in Bitterbos. Ik kijk uit naar het tweede deel en hoop dat A.W. Bruna deze snel zal vertalen.

Deze post is al 2900 keer gelezen