Boekrecensie | De Stem van de Zee – Mara Li

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

De Stem van de Zee door Mara Li
Serie: Eiland in de Mist #1
Verschenen: Nog onbekend; 2015 bij Storm Publishers
Genre: Dystopia, Young Adult
Rating: |

Ik ben in de zee geboren.

In de nacht dat mama moest bevallen, rolden de golven als reuzen naar het strand en krijste mijn moeder als de meeuwen. Ze riep net zo lang om de zee tot mijn vader er gehoor aan gaf en haar zwoegende lichaam in zijn armen naar buiten droeg. Daar lag ze in een witte jurk op haar rug in de modder, haar benen wijd in de branding. De golven trokken me naar buiten. Voordat mijn vader me vast kon grijpen, had ik al kennis gemaakt met het zilte water.

Nimue kent haar moeder slechts uit verhalen. Na een allesverwoestende storm besluit ze om samen met haar broertje Arthur naar haar op zoek te gaan. Tijdens hun reis ontdekken ze dat hun familiegeschiedenis heeft geleid tot een gevecht tegen een ziekte die de mensheid lijkt uit te roeien. Zullen ze hun moeder vinden? Kunnen ze het opnemen tegen hun nietsontziende oom? En welke rol geeft hun afstamming aan Arthur en Nimue zelf?

Cover Reveal en ongecorrigeerd leesexemplaar

Wat een eer was het toen ik op 21 maart het laatste puzzelstukje mocht leggen in de cover reveal van De Stem van de Zee. Een nog grotere eer is dat ik de ongecorrigeerde versie van het boek nu al mocht lezen en vind het erg leuk dat ik als één van de eersten een recensie mag plaatsen van dit boek. Elke recensie van de Storm Publisher boeken wordt trouwens in dit mooie overzicht met recensies opgenomen.

De setting trok mij niet, de rest wel

Ik zal eerlijk bekennen; het begin van het boek trok mij niet direct. Dit kwam omdat ik niks heb met een vissersmeisje en bijbehorende bezigheden en termen. Ik had in het begin dan ook totaal niet verwacht dat ik zou balen als ik het einde van het boek had bereikt. En dat doe ik, want het boek is slechts het eerste deel in een trilogie en op het moment dat deze recensie online komt is het boek nog niet eens verkrijgbaar! Een boek voor publicatie mogen lezen is een hele eer – dankjewel! -, maar het is wel ontzettend balen als je beseft dat je hiermee ook langer moet wachten tot het tweede deel uitkomt.

Dystopisch met een vleugje historisch

Hoewel het boek zich in een dystopische toekomst afspeelt gaf het mij juist het gevoel dat het zich in het verleden afspeelt. Het feit dat het boek begint in een primitief vissersdorpje en we later een ziekte leren kennen mij erg doet denken aan een andere ziekte uit het verleden hebben daar zeker aan bijgedragen. Maar er worden in het boek toch zeker ook duidelijke signalen gegeven waardoor je merkt dat het toch wel echt de toekomst is. Het aanhalen van een boek van “vroeger” dat juist bekend is uit onze huidige tijd is slechts een klein voorbeeld daarvan.

Je wordt het verhaal in gezogen

Hoewel de setting van het boek mij dus eerst niet aansprak werd ik naarmate het boek vorderde steeds meer in het verhaal gezogen. Zeker toen Nimue en Arthur hun dorp verlieten om op zoek te gaan naar hun moeder. Vanaf dan wordt het echt interessant en zit je helemaal in hun wereld. Het verhaal is allesbehalve voorspelbaar en wanneer het boek eindigt heb je echt geen idee of het goed zal aflopen en wat ze tegen zullen gaan komen in het volgende boek.

Fijne schrijfstijl, uniek en spannend

Wat in het verleden heeft afgespeeld wordt op een leuke en unieke manier verwerkt in het verhaal, maar welke manier dat is laat ik jullie ontdekken wanneer jullie het boek zelf lezen. De schrijfstijl is erg fijn en ook de personages zijn goed opgebouwd. Je leert ze kennen vanuit het oogpunt van Nimue, waardoor je als lezer met dezelfde vragen zit als Nimue. Wanneer Nimue verward is ben jij dat ook, als Nimue boos is, ben jij dat ook. Dit, in combinatie met dat het in het ik-perspectief is geschreven, zorgt er in mijn geval extra voor dat ik betrokken raak bij de hoofdpersoon.

Conclusie

De Stem van de Zee had mij niet direct vanaf het begin te pakken door de setting waar het zich in afspeelde, maar op een gegeven moment, en zeker wanneer Nimue en Arthur aan hun reis beginnen om hun moeder te vinden, word je het verhaal stukje bij beetje meer en meer ingetrokken. De Stem van de Zee is spannend, onvoorspelbaar en zorgt ervoor dat je wilt weten hoe het verder gaat. Ik dank Storm Publisher voor het aanbieden van het ongecorrigeerde ePub leesexemplaar, en hoop zeker dat ik over niet al te lange tijd ook deel twee mag lezen, want ik wil erg graag weten hoe het verder gaat!

Deze post is al 2498 keer gelezen