Filmrecensie | Paper Towns

Releasedatum: 30 juli 2015 (NL)
Regisseur: Jake Schreier
Hoofdrollen: Nat Wolff, Cara Delevingne
Bijrollen: Austin Abrams, Justice Smith, Halston Sage, Jaz Sinclair
Tagline: Get lost. Get found.
Genre: Drama | Mysterie | Romantiek
Classificatie: 6+

Margo (Cara Delevingne) neemt Quentin (Nat Wolff) mee op een nachtelijk avontuur, maar verdwijnt dan plotseling. Wat ze achterlaat, zijn een aantal cryptische aanwijzingen die Quentin moet ontcijferen. De zoektocht mondt voor Quentin en zijn gevatte vrienden uit in een bijzonder avontuur dat zowel hilarisch als ontroerend is. Om Margo terug te vinden, moet Quentin ontdekken wat de waarde is van echte vriendschap en ware liefde. Naar de gelijknamige bestseller van John Green (The Fault in Our Stars).

Waarom ik het boek niet las

Ik had het boek niet gelezen en wilde de film al heel graag zien toen bekend gemaakt werd dat Paper Towns verfilmd zou worden. Waarom? Omdat ik The Fault in Our Stars zowel als boek als film fantastisch vond en daardoor hoge verwachten had. Ik wilde het boek van te voren lezen, maar dat is er niet helemaal van gekomen doordat ik teveel werd getrokken door andere boeken. Ik had 36 bladzijden gelezen toen ik kaartjes voor de film won en het niet kon laten de film te kijken voordat ik het boek uit had. Een vergelijking zal ik dus niet maken, maar ik ga je wel mijn eerlijke mening geven over de film.

Ongrijpbare verwachtingen

Bij mijn collega bloggers had ik uitermate enthousiaste recensies gelezen, en dat, samen met de hoge verwachtingen die ik al had, schepten denk ik ongrijpbare hoge verwachtingen. Vooral in de eerste helft twijfelde ik heel erg hoeveel hartjes ik aan Paper Towns zou geven. Inmiddels wist ik namelijk ongeveer waar de film over zou gaan doordat ik de synopsis had gelezen en ik had een roadtrip movie verwacht, maar die was er tot de pauze halverwege de film begon nog niet geweest.

De tweede helft maakt alles goed

Gelukkig maakte de tweede helft van de film veel goed. De roadtrip begon en leverde fantastische scènes op. De tweede helft is dan ook echt het deel van de film waar ik het meest van heb genoten. Misschien dat het deels ook wel kwam omdat ik geen fan ben van Cara Delevingne als actrice en zij een minder grote rol heeft in dat tweede deel. Haar personage zei soms van die zinnen die ik totaal niet bij haar vond passen. Ik wil haar niet meteen als dom bestempelen, maar ik weet niet precies hoe ik het moet verwoorden. Zeg maar het soort zinnen waarvan je je afvraagt of ze die zelf wel begrijpt. Ik had liever een andere actrice gezien op haar plek.

Austin Abrams steelt de show

Hoewel Nat Wolff in de rol van Q consistent speelt steelt hij voor mij niet de show. Nee, dat is toch echt Austin Abrams in de rol van Ben. Je valt gewoon voor hem, hij is zo lief en schattig. Hij is echt de smaakmaker want ik heb meer dan eens keihard om hem gelachen. Hij was degene die zowel in de eerste als de tweede helft van de film fantastisch speelde.

Conclusie

Paper Towns was een film waar ik enorm naar uitkeek en door de positieve recensies die ik gelezen had waren mijn verwachtingen veel te hoog. De eerste helft leefde niet op naar mijn verwachtingen. De tweede helft echter wel. De tweede helft van de film was waar ik de hele eerste helft op heb zitten wachten. Cara Delevingne had ik liever niet in deze film gezien en Nat Wolff was redelijk consistent, maar Austin Abrams stal voor mij de show. Al met al weet de film toch vier hartjes te verdienen.

Deze post is al 2812 keer gelezen