Boekrecensie | Duizelingwekkende Hoogte – Katherine McGee

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

New York, 2118

In Manhattan staat een duizend-verdiepingen-tellende supertoren, een adembenemend wonder dat tot de hemel reikt. Maar te midden van de hightech luxe en de futuristische glamour, zijn er vijf tieners met duistere en gevaarlijke geheimen...

LEDA wordt achtervolgd door herinneringen aan de gebeurtenissen op de meest afschuwelijke nacht uit haar leven. Ze zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat de waarheid verborgen blijft; zelfs als dat betekent dat ze haar vijand in vertrouwen moet nemen.

WATT wil het liefst alles achter zich laten... tot Leda hem dwingt weer te beginnen met hacken. Zal hij alles doen wat Leda wil, als dat betekent dat hij daarna voor altijd van haar verlost is?

Als RYLIN een beurs krijgt aangeboden van een school op een van de bovenste verdiepingen, verandert haar leven in één klap. Maar het betekent wel dat ze weer dicht bij de jongen is wiens hart ze heeft gebroken, en die daarna ook haar hart brak.

AVERY wordt gekweld door haar liefde voor de enige persoon ter wereld die ze nooit zal kunnen krijgen. Ze wil wanhopig graag bij hem zijn, ongeacht de consequenties.

En dan arriveert CALLIOPE in New York, een mysterieuze, exotische schoonheid, die maar al te graag wat commotie wil veroorzaken. En ze weet al precies waar ze gaat beginnen.

Duizelingwekkende Hoogte

Hebben jullie ook wel eens dat je niet helemaal overtuigd bent van het eerste deel in een serie, maar toch wel nieuwsgierig bent naar hoe de serie verder zal gaan en zal aflopen? Dat is voor mij Duizend Hoog. De eerste helft van het boek pakte mij niet. Daarnaast haalde ik de personages ook continu door elkaar. Gelukkig werd Duizend Hoog in de tweede helft beter, en maakte het boek mij nieuwsgierig naar deel twee: Duizelingwekkende Hoogte. Mocht je trouwens direct verder willen lezen? Volgende week komt deel drie ook al uit: Torenhoog.

Mijn verwachtingen

In mijn recensie van Duizend Hoog vertelde ik: “Wel ben ik bang voor deel twee; het is duidelijk dat een bepaald personage een grote rol gaat spelen en laat ik die nou totaal oninteressant hebben gevonden in dit eerste deel.” Hierdoor keek ik wat op tegen Duizelingwekkende Hoogte. Dit personage heeft uiteindelijk inderdaad wel een grote rol gespeeld in Duizelingwekkende Hoogte, maar toch ook weer niet. Snap je het nog? Ik hou het expres vaag wegens spoilergevaar haha. Stiekem was ik dus wel heel erg blij met deze wijze van weergave van dit personage.

Wie is wie en hoe zat het ook alweer?

Ik had echter wel even wat problemen met in het verhaal komen. Het was anderhalfjaar geleden dat ik Duizend Hoog had gelezen. Ik wist dus nog wel dat Eris uiteindelijk van het gebouw was gevallen, maar hoe, wat, wanneer en met wie was ik vergeten. Toen ik de achterkant van Duizelingwekkende Hoogte las dacht ik eerst ook dat het allemaal nieuwe personages waren. Wrong! Leda, Watt, Rylin en Avery hadden ook in Duizend Hoog verteltijd. Calliope is wel nieuw, en speelt een grote rol. Omdat ik er niks meer van snapte heb ik de laatste paar hoofdstukken van Duizend Hoog opnieuw gelezen, en toen werd mij gelukkig het verhaal weer een stuk duidelijker.

Zo zat het dus

Even in sneltreinvaart hoe het dus zat (dus spoilers voor deel 1): Leda heeft Eris per ongeluk van het dak geduwd, in de veronderstelling dat Eris een affaire had met haar vader. In werkelijkheid bleken ze halfzussen te zijn. Watt was tijdelijk Avery’s date, maar dat was voor Avery alleen maar een rookgordijn voor haar liefde voor haar pleegbroer Atlas. Atlas heeft een keer het bed gedeeld met Leda in het verleden. Leda is dankzij Watts supercomputer Nadia – die ingebouwd zit in zijn hoofd – geheimen over iedereen te weten gekomen, waardoor zij iedereen heeft kunnen dwingen niks te zeggen over de duw die ze Eris per ongeluk gaf. Ook Rylin, die verliefd was op Cord, voor wie ze huishoudster was, maar van wie ze drugs had gestolen onder dwang van haar verkeerde vriendje. Zo, dat was het.

Veel leuker

De personages uit elkaar houden was in Duizelingwekkende Hoogte veel makkelijker. De personages worden duidelijker neergezet en krijgen meer diepgang. Zeker het verhaal van Leda en Watt krijgt een diepere laag. Deze diepgang heeft er denk ik ook voor gezorgd dat ik Duizelingwekkende Hoogte in zijn geheel veel leuker vond om te lezen dan Duizend Hoog. Ik was continu geboeid en meer geïnvesteerd in de personages. Jammer vond ik wel dat het verhaal van Rylin tegen het einde wat minder afgerond voelde, dan de andere verhaallijnen. Al is geen enkele verhaallijn echt natuurlijk écht afgerond met deze cliffhanger.

Nog steeds is het geen ik-kan-dit-boek-niet-neerleggen-totdat-het-uit-is-boek, maar ik las het van begin tot einde met plezier. De verhaallijnen waren interessant, en ook alle vijf personages waren leuk om over te lezen. Op het einde zet Katharine McGee je nog even op een zijspoor vóór de echt grote onthulling. Want ja: ook dit boek begint met een proloog over een dood meisje, en pas tegen het einde zal je ontdekken om wie het gaat. Ik ben benieuwd of ze de trilogie ook op deze manier zal gaan afsluiten.

Conclusie

Duizelingwekkende Hoogte is in mijn ogen een leuker boek dan Duizend Hoog. Waar Duizend Hoog in het begin nog wat traag op gang kwam, en pas in de tweede helft spannend werd, is Duizelingwekkende Hoogte van begin tot eind interessant. Gezien de tijd die zat tussen het lezen van het eerste en het tweede deel moest ik wel even de laatste hoofdstukken van het eerste deel opnieuw lezen om weer te snappen hoe het allemaal ook alweer zat. Maar daarna las ik heerlijk verder in Duizelingwekkende Hoogte. De personages Leda, Watt, Rylin en Avery hebben weer hoofdrollen, maar er is ook een hoofdrol weggelegd voor het nieuwe personage Calliope. Duizelingwekkende Hoogte is een lekker vlot boek, dat je zeker nieuwsgierig maakt naar deel drie, Torenhoog.

Deze post is al 1544 keer gelezen

• Over de auteur
• Recente blogs

Jessica Eigenaar Reviews & Roses

Jessica (1990) is de oprichter en eigenaar van Reviews & Roses. Ze is woonachtig in Friesland, samen met haar vriend en twee langharige katten, Fred & George waar ze in 2022 eindelijk een huis hebben gekocht. In het dagelijks leven werkt zij als HR medewerker in een ziekenhuis, maar in haar vrije tijd blogt ze fanatiek en heeft ze een eigen fotografiebedrijf. En alsof dat nog niet genoeg is, host ze ook nog eens één keer in de zes weken een leesclub (The Awesome Book Club).

• Feestweek | Winactie #8
• Feestweek | Winactie pakket #7
• Hiep hiep hoera! Een terugblik op 10 jaar Reviews & Roses