Boekrecensie | Hazelwoud – Melissa Albert

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Hazelwoud door Melissa Albert
Serie: The Hazel Wood #1
Verschenen: 31 januari 2018 bij Uitgeverij Moon
Format: Hardcover, aantal pagina's: 332
Genre: Fantasy, Young Adult
Rating: |

De zeventienjarige Alice is het grootste deel van haar leven samen met haar moeder op de vlucht geweest voor het ongeluk dat hen achtervolgt. Maar wanneer Alice' oma, schrijfster van een duister sprookjesboek, op haar landgoed het Hazelwoud overlijdt, lijkt het ongeluk hen in te halen: Alice'
moeder wordt ontvoerd door een man die zegt dat hij uit het Achterland komt - de dreigende bovennatuurlijke wereld uit haar oma's verhalen. Alice' enige aanwijzing is het bericht dat haar moeder voor haar achterlaat:

BLIJF WEG UIT HET HAZELWOUD

Alice heeft haar oma's fanatieke fans altijd zo veel mogelijk vermeden, maar nu zit er niets anders op: ze moet hulp vragen aan haar klasgenoot en Achterland-superfan Ellery Finch. Hij helpt haar gelukkig maar al te graag, al vraagt Alice zich wel af waaróm hij zo gretig op haar aanbod ingaat. Om haar moeder terug te vinden, moeten Alice en Ellery afreizen naar het Hazelwoud, naar de wereld waar haar oma's sprookjes hun oorsprong vonden. Zal Alice er tijdens haar zoektocht achter
komen waar haar eigen verhaal begon... en vooral waar het misging?

Blijf uit het Hazelwoud

Het was denk ik in september dat ik merkte hoeveel aandacht een specifiek boek, dat nog niet uit was gekomen, kreeg. The Hazel Wood. Ik raakte geïntrigeerd. Vervolgens kwam het boek ook naar voren tijdens een presentatie van Uitgeverij Moon bij de YA avond bij Boekhandel Binnert Overdiep in Heerenveen. Daar maakte ik kennis met de prachtige cover van dit boek. Je merkt het wel. Dit boek móést ik natuurlijk lezen. Wat ik er echter daadwerkelijk van kon verwachten? Geen idee.

Een duister sprookje

Wat ik je met zekerheid kan vertellen is dat dit verhaal bijzonder is. Zo bijzonder dat het niet iedereen zal aanspreken. Het is een boek waar je van moet houden. Hazelwoud is één groot duister, grimmig sprookje. Voor mijn gevoel bevat Hazelwoud eenzelfde soort sfeer als die ik ervoer bij het lezen van De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine. Duisterheid. Dat er altijd iets in de schaduwen loert. Beide boeken vond ik goed, maar beiden waren ze ook niet helemaal mijn ding. Soms heb je dat. Het betekent echter ook dat ze deze sfeer goed over weet te brengen.

Het moet wel jouw ding zijn

Ikzelf vond vooral het laatste 1/3 van het verhaal het tofst. De exacte reden kan ik niet uit de doeken doen in verband met spoilers, maar ik vond dat het wat lang op zich liet wachten voordat we antwoorden kregen en het dus te lang vaag bleef. Omdat tegen het eind alle mysteries worden ontrafelt vond ik het verhaal leuker worden. Ik snapte in het begin namelijk maar weinig van waar het verhaal naar toe zou gaan. Het verhaal in Hazelwoud is uiteindelijk mooi rond en interessant uitgewerkt; allesbehalve voorspelbaar. Al had ik wel verwacht dat de op de cover zichtbare kam, veer en het botje een grotere rol in het verhaal zouden spelen. Maar nogmaals: het moet wel jouw ding zijn.

Weinig connectie met personages

Ik had ook pas tegen het einde dat ik echt wat met de personages mee ging leven. Althans, met Alice. Met Finch kon ik op de één of andere manier helemaal geen band krijgen. Of dit ligt aan het feit dat het verhaal mij als persoon al niet honderd procent pakte, of dat het toch aan de schrijfstijl ligt, durf ik niet met zekerheid te zeggen. Voor mijn gevoel is de schrijfstijl prima, en is het verhaal in principe vlot te lezen. Alles werd ook goed omschreven, want ik zag – de meeste – personen en locaties helder voor mij. Bij mij vlotte het lezen minder goed, omdat ik geen band voelde met de personages, en het duistere aspect mij simpelweg niet helemaal aansprak.

Conclusie

Hazelwoud is een bijzonder, goed uitgewerkt, en duister sprookje. Je moet er echter wel van houden. Ik denk dat mensen die houden van duistere sprookjes, en diegenen die gek zijn op de serie van Ransom Riggs, Hazelwoud erg leuk zullen vinden. Ben je echter zoals ik, een fan van dystopische boeken met romantiek, dan kan het zijn dat dit boek niet helemaal jouw ding is. Ik las dat de sprookjes die genoemd worden in dit verhaal ook uitgeschreven worden, en stiekem ben ik daar nog wel nieuwsgierig naar; die vond ik namelijk wel interessant. Maar of ik deel twee ook zal lezen, weet ik nog niet zeker.

P.s. Ik wil Uitgeverij Moon ontzettend bedanken voor de leuke manier waarop ze Hazelwoud naar diverse bloggers hebben gestuurd. Dat maakt een recensieboek nóg specialer. Ik vind het boek er trouwens ook práchtig uitzien als hardcover.

Deze post is al 1862 keer gelezen