Boekrecensie | Ik jou ook – Mariëlle de Visscher

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Ik jou ook door Mariëlle de Visscher
Verschenen: 27 mei 2016 bij Scelta Publishing
Format: Paperback, aantal pagina's: 318
Genre: Chicklit, Roman
Rating: |

Alles in Sofie's leven lijkt op orde: lieve vrienden, een goede baan, een nieuw huisje en zelfs een perfecte inloopkast. Maar door alle verliefde stelletjes en gelukkige gezinnetjes om haar heen verlangt Sofie als last single girl steeds meer naar dat wat er in haar leven ontbreekt: iemand om dit alles mee te delen.

Het enige waarvan Sofie's hart nu sneller gaat kloppen, is het te plegen telefoontje naar de verkoper van haar droomboekenkast.

Totdat ze deze verkoper ontmoet en haar hart nog veel meer te verduren krijgt.

Ik jou ook

Alweer een tijdje geleden ontving ik Ik jou ook via Scelta Publishing. De vormgeving van het omslag sprak mij direct aan door de leuke vrolijke kleurtjes. Nadat ik de omschrijving van het boek las (die in de bubbel hierboven) was ik ervan overtuigd dat ik deze eerste door Scelta Publishing uitgegeven chicklit graag wilde lezen. Immers, liefde en een boekenkast spelen klaarblijkelijk de hoofdrol in dit boek. En niks past beter bij een boekenverslindende romanticus als ik.

De juiste doelgroep

Ik heb bijna een maand gedaan over dit boek, en dat is niet positief. Ik heb het boek meerdere keren aan de kant gelegd en vloog ook niet over de pagina’s heen. Ikzelf behoor echter absoluut wel tot de doelgroep (en leeftijdsgroep) van dit boek. Er wordt teruggegrepen naar Glee, K-otic en zelfs een paar fantastische dansfilms waar ik gek op ben. Dit zijn punten waardoor het boek extra herkenbaar werd, en dat was leuk.

Saaie alledaagse gebeurtenissen

Waar lag het dan aan dat ik zolang over dit boek heb gedaan? Allereerst vond ik het begin saai en sprak het personage mij niet direct aan. Het voelde alsof de schrijfster het verhaal al uitgedacht had, maar dat er nog even een begin verzonnen moest worden. Ook zijn er veel beschrijvingen van saaie alledaagse gebeurtenissen. Ze zijn wel herkenbaar, althans voor mij, maar het is juist de kunst situaties herkenbaar en alledaags te maken, maar toch zo’n twist eraan te geven dat het niet saai wordt om erover te lezen.

Show don’t tell

Iets dat meer gebruikt had mogen worden is het show don’t tell principe. Het viel mij vaak op dat er nog een zinnetje achteraan geplakt werd ter verduidelijking. Er mocht wel iets meer aan de verbeelding overgelaten worden. Als lezer kreeg ik hierdoor soms het gevoel dat ze verwachte dat ik het niet zou snappen zonder die extra uitleg. En die saaie alledaagse gebeurtenissen hadden een stuk korter beschreven kunnen worden óf helemaal weggelaten kunnen worden.

Dialoog

Wat ik ook miste was dialoog. Op een gegeven moment kwam er steeds meer dialoog in het verhaal en ik merkte dat ik op die momenten een stuk prettiger het verhaal door ging. Wat ook hielp was dat we aankwamen bij het punt waar de rest van het verhaal om draait. Ze had de verkoper van de kast ontmoet en er komt schot in de zaak. Vanaf daar had ik meer plezier bij het lezen van het boek. Ik vond het nog steeds niet geweldig, maar het concept van het verhaal kwam wel beter uit de verf en het verhaal las opeens een stuk vlotter met minder vaak saaie omschrijvingen van alledaagse gebeurtenissen. En bovenal, ik las het boek met plezier uit. Leuk is trouwens dat de titel van het boek daadwerkelijk terugkomt in het verhaal; dat vind ik altijd een pluspunt!

Verbeterpuntjes

Uiteindelijk heb ik dus – gelukkig – wel genoten van het boek, maar je kan er niet omheen dat er nog wat verbeterpuntjes zijn. Zo ook bijvoorbeeld het gebruik van uitroeptekens. Als ik in een informele blogpost twee of drie uitroeptekens zie kan dat wel, maar in een boek vind ik dat je de noodzaak moet kunnen omschrijven zonder drie uitroeptekens. Ook vond ik de scène-overgangen niet altijd even lekker gaan. Soms werd een scène voor mij te vroeg afgekapt, maar soms juist ook te laat. Ook staan er nog diverse fouten in het boek, waaronder zinnen die tijdens het redigeerproces zijn omgebouwd waarbij per ongeluk nog een woord is blijven staan dat er niet meer hoort.

Conclusie

Ik jou ook is een boek dat mij niet helemaal heeft overtuigd. Dat de schrijfster potentie heeft wordt duidelijk wanneer er plotseling heel goed beschreven scènes en dialogen voorbij komen, maar helaas worden ze teveel afgewisseld met saaie beschrijvingen van alledaagse zaken. Het boek is herkenbaar, ik behoor dan ook duidelijk tot de doelgroep van dit boek, dit is dan ook een pluspunt. Echter had er nog wel wat geschaafd mogen worden aan Ik jou ook. Door het begin heb ik mij heen moeten vechten, maar gelukkig werd het op een gegeven moment beter. De schrijfstijl werd vlotter en de dialogen zorgden voor een fijne afwisseling. Al met al heb ik uiteindelijk wel genoten van Ik jou ook, maar als ik je een leuke chicklit moet aanraden staat deze niet bovenaan de lijst.

Deze post is al 1823 keer gelezen