
Verschenen: 12 juni 2020 bij LS Amsterdam
Format: Paperback, aantal pagina's: 260
Genre: Feelgood, Roman
Lees ook: Uit onverwachte hoek





Mara werkt bij het familiebedrijf van haar opa en oma: een winkel met tweedehands boeken, bladmuziek en theaterstukken. Op een dag komen er ineens tientallen mensen achter elkaar de winkel binnen. Ze halen alles overhoop en lijken op zoek te zijn naar iets, maar wat? Wat ligt er in het winkeltje van Mara’s opa en oma?
Dan komt er een knappe man de winkel binnenlopen... Hij heet Lucas, en Mara denkt dat hij ook de winkel komt slopen. Maar niets is minder waar. Wie is hij, en waarom is hij uit het niets zo geïnteresseerd in Mara?
Een introductie
Via Instagram ontving ik plots een berichtje van Tamara Haagmans. Of ik haar boek Plankenkoorts zou willen recenseren. Na het lezen van de flaptekst leek dit boek mij een fijne feelgood voor de zomer, en besloot ik erop in te gaan. Ik had nog nooit eerder een boek gelezen van de Nederlandse Tamara Haagmans. Ze schrijft al jaren en heeft al vele verhalen uitgebracht. Bij haar huidige uitgeverij, LS Amsterdam, heeft ze, inclusief Plankenkoorts, twee volledige feelgood boeken en een novelle uitgebracht. Al met al was ik benieuwd wat dit verhaal mij zou brengen.
Plankenkoorts
Plankenkoorts gaat over Mara. Mara woont bij haar opa en oma en werkt in haar opa’s winkel Partituur. Bij Partituur verkopen ze onder andere bladmuziek en theaterstukken, maar ook schmink voor acteurs, en nog veel meer. Wanneer we het verhaal instappen is het chaos bij de winkel. Een hele horde mensen haalt de winkel overhoop op zoek naar een kostbaar theaterstuk dat als laatste is gespot in deze winkel. Vlak daarna ontmoet ze Lucas. Is hij net als velen op zoek naar het boek, of vindt hij haar echt leuk? Hoe dan ook, hij verbergt iets.
Lekker vlot
Het verhaal begint heerlijk vlot en je zit direct lekker in het verhaal. Je hebt meteen een goed beeld van Mara en haar opa en hoe de verhouding tussen hen is. Ik moet wel zeggen dat ik in het begin werkelijk geen idee had waar ze heen wilde. Vanaf het begin hangt er meteen een mysterie rondom Lucas, en dat mysterie heb ik ook daadwerkelijk voor mij moeten zien uitvouwen om door te hebben hoe het in elkaar stak. Ik had wel vermoedens, maar zat er het grootste deel van de tijd naast. Aan de ene kant bleef ik hierdoor geïntrigeerd, want, waar gaat het verhaal heen? Aan de andere kant leverde het in het begin ook heel even wat twijfels op. Want waar gáát dit heen? Heeft het wel een doel? Gelukkig is het antwoord ja, en was ik ook vrij snel van dat gevoel af. Plankenkoorts heeft daarnaast een vrij originele setting, want ik lees niet vaak verhalen die zich afspelen in een vrij zeldzaam type winkel, die vast zit aan een theater.
Precies genoeg diepgang
Plankenkoorts is zeker geen plat verhaal, maar bevat ook niet extreem veel diepgang. Het heeft precies genoeg diepgang om een interessant verhaal neer te zetten dat niet te zwaar wordt. Het lijkt Tamara Haagmans geen moeite te kosten om je lekker in dit verhaal te laten onderdompelen en te laten geven om de personages. De lieve opa, die alles voor zijn kleindochter en vrouw overheeft. Mara, die haar eigen dromen opzij heeft gezet om haar opa en oma te bedanken voor alle jaren zorg die ze van hen heeft gehad terwijl haar ouders haar in de steek lieten. De lieve oma, die helaas Alzheimer heeft gekregen, en zo ontzettend herkenbaar neergezet wordt. Als lezer vind je de situatie verschrikkelijk voor haar en haar familie, echter krijg je er ook een glimlach op je gezicht voor terug doordat het zo’n mooie en liefdevolle familie is. Ook bijpersonages zoals Vivian, de verzorgende die iedereen zou willen hebben, is leuk. Over de mysterieuze Lucas zal ik niks loslaten, dat moet je zelf maar ontdekken tijdens het lezen van het boek.
Conclusie
Na het lezen van Plankenkoorts ben ik heel nieuwsgierig geworden naar Tamara‘s andere boek: De mooiste dag van je leven. Plankenkoorts is een heerlijk vlot boek dat makkelijk weg leest. Het verhaal is origineel en mysterieus, makkelijk te volgen en bevat personages waar je je goed in kunt inleven. Ik heb het boek in no-time uitgelezen, want je vliegt er lekker doorheen. Ook heeft ze Alzheimer verwerkt in het boek. Ikzelf was kleindochter van een dementerende opa, dus vond het op momenten erg herkenbaar, ook al was de situatie compleet anders. Hoe dan ook heb ik genoten van dit boek en ben ik in de toekomst zeker van plan nog eens een verhaal van haar hand op te gaan pakken.
Ken jij Tamara Haagmans al?
Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen van Luitingh-Sijthoff in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.
Deze post is al 1233 keer gelezen
Geef een reactie