Filmrecensie | Rebel Without a Cause

Titel: Rebel Without a Cause
Releasedatum: 27 oktober 1955 (VS)
Regisseur: Nicholas Ray
Hoofdrol: James Dean
Bijrollen: Natalie Wood, Sal Mineo
Tagline: The bad boy from a good family.
Genre: Drama
Kijwijzer: 6+ (geweld, angst)
Blindspot Movie 2016 #1

In deze film speelt James Dean één van de meest opmerkelijke rollen uit de filmgeschiedenis: die van Jim Stark. Hij is net in de stad komen wonen en zijn eenzaamheid, frustratie en woede zijn een perfecte weerspiegeling van de gevoelens van de na-oorlogse tieners, welke meer dan 40 jaar later nog steeds blijken te bestaan. Natalie Wood (in de rol van Judy, de vriendin van Jim) en Sal Mineo (in zijn filmdebuut als Jim’s onafscheidelijke kameraad Plato) werden genomineerd voor een Oscar® vanwege hun overtuigende vertolkingen. En regisseur Nicholas Ray werd genomineerd voor een Oscar® voor deze grensverleggende film, die door het American Film Institute bij de Top 100 van de Amerikaanse films gerekend wordt.

Rebel Without a Cause

Na diverse films te hebben gezien over het leven van James Dean en vroeger zelfs jarenlang zijn gezicht boven mijn bureau gehad te hebben hangen, werd het tijd dat ik eens echt een film van hem zou zien. Het werd Rebel Without a Cause; één van de laatste films voor zijn onfortuinlijke auto-ongeluk (al kwam de film pas uit na het ongeluk). Ik wist niet wat ik kon verwachten van een film uit de jaren ’50, maar dit had ik in elk geval niet verwacht.

Verrassend hedendaags

Rebel Without a Cause is een goede film en van veel betere kwaliteit dan ik had verwacht van een jaren ’50 film. De film heeft ook een verhaal dat we ook tegenwoordig nog vaak genoeg terugzien in films. Jim (James Dean) is een opstandige tiener die geen goede relatie heeft met zijn ouders. Hij glipt ‘s nachts het huis uit en hangt dronken en rokend rond op straat. Hij is een loner doordat hij net is verhuisd en is op zoek naar iemand met wie hij het goed kan vinden.

Vernieuwend in de jaren ’50

Gedurende de film zien we hoe het hem vergaat. Hij maakt zowel vrienden als vijanden, en wat ik totaal niet verwachte in deze film: er gaan mensen dood. Rebel Without a Cause is vrij realistisch en ik geloof zo dat dit een waargebeurd verhaal zou zijn, oké met uitzondering van een paar stukken. Ik kan echter inzien dat Rebel Without a Cause in de jaren ’50 erg vernieuwend moet zijn geweest. Voor ons zijn sommige zaken die hierin aan het licht worden gebracht als logisch, normaal, of veelvoorkomend, maar dat was toen nog niet zo.

Een vergelijking

Er zit ook verrassend veel diepte in het verhaal. De beweegredenen van de diverse personages zijn goed uitgewerkt en ik ging ook echt meeleven. Stiekem deed de film op diverse vlakken mij ook denken aan Footloose. Diegenen die beide films hebben gezien weten vast wel over welke specifieke scène ik het heb, maar ook diverse thema’s die in beide films terugkomen. Rebel Without a Cause is overigens geen dansfilm, ik heb het puur over bepaalde behandelde thema’s.

Conclusie

Wie denkt dat oudere films vanzelfsprekend geen goede films zijn omdat ze al zo oud zijn moet voor de aardigheid Rebel Without a Cause opzetten. De film is verrassend hedendaags doordat het destijds erg vernieuwend was. De acteurs doen het uitstekend en ik kon mij goed verplaatsen in het verhaal en meeleven met de personages. Qua thema’s die in de film verweven zitten en bepaalde scènes zou je stiekem zelfs een vergelijking kunnen maken met Footloose (maar dan zonder het dansen). Deze jaren ’50 film is mij in elk geval goed bevallen.

Deze post is al 2429 keer gelezen