Filmrecensie | Spider-Man: Far From Home

Deze recensie bevat spoilers voor vrijwel alle voorgaande MARVEL films. Lezen is dus op eigen risico als je nog niet alles tot en met Endgame hebt gezien.

Titel: Spider-Man: Far from Home
Releasedatum: 4 juli 2019 (NL)
Regisseur: Jon Watts
Cast: Tom Holland, Zendaya, Jacob Batalon, Angourie Rice, Samuel L. Jackson, Cobie Smulders, Jake Gyllenhaal, Marisa Tomei, Jon Favreau
Genre: Actie, Avontuur, Sci-fi
Kijkwijzer: 12+ (Geweld)

Spider-Man: Far from Home speelt zich af na de gebeurtenissen van Avengers: Endgame. Peter Parker gaat met zijn vrienden op zomervakantie door Europa. Tijdens deze vakantie wordt hij benaderd door Nick Fury in een missie om het mysterie rondom verschillende aanvallen van elementaire wezens te ontrafelen.

Een nieuw begin

Na Avengers: Endgame begint nu een nieuwe fase aan MARVEL films. En hoewel ik het afscheid zwaar vond, was het ook ontzettend mooi weergegeven. Tony Stark en Steve Rogers hebben een mooi eerbetoon gekregen, en zullen zeker niet vergeten worden. Tony Stark had natuurlijk een speciale band met de jonge Peter Parker. Dus in de Spider-Man films zal Iron Man nog vaak benoemd worden. Sterker nog, de film begint zelfs met een – nogal vreemd (wanneer je het begin voor het eerst ziet) – eerbetoon aan beide mannen (en enkele andere gevallen helden).

Far From Home

In Spider-Man: Far From Home gaat Peter Parker met de hele klas op een soort schoolreisje naar Europa. Voor Peter voelt het als een welverdiende vakantie na alles dat er is gebeurd. Bovendien is hij van plan het meisje van zijn dromen ein-de-lijk te vertellen dat hij haar leuk vindt. Helaas wordt er – natuurlijk – roet in het eten gegooid. Ze zullen een nieuw kwaad moeten bestrijden. Dat is uiteraard een gegeven; je kunt geen MARVEL film maken zonder bad guy. Maar één van de thema’s die de film aankaart is de ontwikkeling van Peter Parker tot de nieuwe Tony Stark. Wil hij überhaupt de nieuwe Tony Stark zijn? Wie is Peter Parker of Spider-Man eigenlijk in dit nieuwe universum zonder zijn mentor Tony Stark? En hoe moet zijn leven eruit zien: superheld of zestienjarige jongen?

Op het verkeerde been

Ik heb zo belachelijk veel genoten van Spider-Man: Far From Home. De film heeft mij in het begin stiekem een beetje op het verkeerde been gezet. Toen de film ongeveer op de helft was, dacht ik werkelijk dat de film elk moment afgelopen zou zijn. In mijn hoofd typte ik al een recensie waarin ik vertelde dat de film niet bepaald spannend was. Maar toen kwam er een heerlijke vette twist die zorgde voor een spectaculaire tweede helft.

Zo hard gelachen

Maar wat ik vooral zo fijn vond aan Spider-Man: Far From Home, is de humor. Met regelmaat lag ik dubbel van het lachen. Tom Holland is zo fantastisch gecast. En ik zeg het voor de zoveelste keer: hij is de leukste Spider-Man tot op heden. De ene na de andere grappige situatie doet zich voor en Tom Holland speelt het met verve. Wat een heerlijk ventje. Daarbij: als ik wat jonger was geweest, dan had ik sowieso een poster boven mijn bed gehangen van deze leukerd. Ook de andere acteurs doen het prima, en zorgen eveneens voor grappige situaties. Vooral Happy en Aunt May vind ik superschattig en grappig tegelijk.

Hup Holland!

Maar de ontwikkeling van Spider-Man/Peter Parker staat centraal, en deze vond ik erg interessant. Hij moet een balans zien te vinden. Tot slot moet ik toch ook even benoemen hoezeer ik heb genoten van alle landen die ze in de film aandoen. Het is leuk om vakantieplekken te herkennen. Maar ik heb ook hartelijk gelachen om het stuk in Nederland (mét echte Nederlandse acteurs, zoals Jeroen van Koningsbrugge). Eindelijk werden we ook eens niet gezien als wietrokende Amsterdammers, maar als vriendelijke mensen in steden met onuitspreekbare namen.

Conclusie

Ik heb genoten van Spider-Man: Far From Home. In het begin was ik even op het verkeerde been gezet en dacht ik nog dat de filmmakers hun kwaliteiten kwijt waren. Totdat ze het tegendeel bewezen met een mooie plottwist. Ik was even net zo goedgelovig als die lieve Peter Parker. Oeps! En wat heb ik veel gelachen. Om de haverklap lag ik dubbel. Aldus een goed geschreven script dat fantastisch is uitgevoerd door de acteurs. Als het gewoon geëindigd was bij het einde, was het een mooie einde geweest. Maar het is MARVEL, dus daar eindigt het niet. Het eindigt in de mid-credit en end-credit scènes. Vooral de mid-credit scène liet mijn mond openvallen, en ik wil NU weten hoe het verder gaat. AAAAAAAAH!

p.s. deze recensie had ik geschreven vóórdat het nieuws bekend werd dat de deal tussen Sony en Disney is gestrand. Hopelijk komt er überhaupt nog een vervolg…