Categorieën: Persoonlijk / Tags: ,

Geschreven door Jessica

Persoonlijk | Slecht nieuws

Persoonlijik

Op het moment dat dit online verschijnt vertrek ik net naar een leuk event van Best of YA. Even een moment om mijn gedachten weer naar iets leuks te brengen. Nee, wees gerust, ik heb geen levensbedreigende ziekte, maar ik heb wel slecht nieuws gekregen waardoor ik mij de afgelopen dagen behoorlijk futloos en alles behalve vrolijk voelde.

Wat is er dan?

Eerder vertelde ik jullie al een keer over mijn operatie aan een haarnestcyste vorig jaar. Ondanks de extreem lange herstelperiode had ik het gevoel dat ik het getroffen had omdat ik geen vreemde complicaties had. Toch ging mijn wond steeds vaker weer open. Niet een grote jaap, maar een klein gaatje. Ik vertrouwde het niet 100%, en zo zat ik dinsdag in het ziekenhuis. Ik hoopte dat de chirurg zou zeggen dat de huid wat te strak zat en het daarom open knapte, maar dat was niet het geval. Tussen het begin en eindpunt van mijn vorige wond bleek nog een tunneltje te zitten. En dit moet weer operatief verwijderd worden. De chirurg zei ook dat hij hoopte dat het helen ditmaal geen vier maanden zou duren, maar dat ik toch in elk geval wel uit kon gaan van twee maanden.

Waarom ik er tegenop kijk

Ik kijk niet heel erg op tegen de operatie zelf, al deed de ruggenprik de vorige keer wel erg pijn. Ik kijk vooral op tegen de herstelperiode. Dag in, dag uit, zit – nee  lig – ik thuis op de bank. Ik weet hoe machteloos ik mij de vorige keer voelde en hoe eenzaam. Je kunt namelijk niks anders doen dan liggen. Niet op mijn rug, nee zelfs dat doet in het begin teveel pijn. Ik moet weer eeuwen op mijn zij en mijn buik liggen. Maar als je dat 24/7 doet, gaat je lichaam vanzelf ook op andere plekken pijn doen dan bij de wond. De vorige keer riep ik enthousiast dat ik mij wel zou vermaken met tv-series en films, maar als je dat een hele week hebt gedaan en dit nog wekenlang daarna gaat doen, dan ben je dat ook vanzelf zat. Je wilt de deur even uit, je wilt zelf je broek aan kunnen doen en zelf dingen oprapen die je laat vallen. Want bukken lukt in het begin ook niet zonder pijn. Ik wil me niet weer in rare bochten wringen onder de douche omdat het beter is om geen shampoo in de wond te krijgen. Ik wil mijn vriend niet weer belasten met de zorg van mijn wond omdat ik daar zelf niet bij kan, en elke week weer in zijn eentje boodschappen laten doen. En ik wil mijn moeder niet belasten met het doen van mijn huishouden, ook al weet ik dat ik haar niet zou kunnen stoppen omdat ze dat voor ons wil doen in deze vervelende tijd. En vooral ook herinner ik mij hoe eenzaam ik mij voelde, ondanks dat ik af en toe wel bezoek kreeg. Je mist het dagelijkse contact. Oké, nu heb ik wel genoeg gezwolgen in zelfmedelijden. Meestal doe ik dat niet op dit blog, maar ik voel mij gewoon echt zo op dit moment, en dat kan ik niet verbloemen.

Wat betekent dit voor Reviews & Roses?

Het zal betekenen dat er een moment komt dat ik minder actief zal zijn met Reviews & Roses. Ik kan na de operatie lange tijd niet zitten en dus wordt het ook lastig om dingen te doen op de laptop. Af en toe kan ik misschien staand een artikel achter de laptop tikken, maar ik denk dat ik vooral probeer nog wat vooruit te werken. Ook al is dat laatste lastig, gezien ik niet weet wanneer ik opgeroepen word voor de operatie. Dit kan namelijk 4 november zijn, maar ook zomaar 14 december. Het is in elk geval zeker dat er vanaf het moment dat ik geopereerd word geen vijf artikelen per week zullen verschijnen. Ik zal een aantal tags die ik van plan was binnenkort te publiceren bewaren en inplannen zodra ik weet wanneer ik geopereerd moet worden. Ik wil namelijk niet dat Reviews & Roses stil staat, maar mocht het wel tijdelijk stil komen te staan – bijvoorbeeld als ik last minute bericht krijg dat iemand anders heeft afgezegd voor zijn of haar operatie twee dagen later – dan hoop ik dat jullie er nog zijn zodra ik weer meer kan doen aan Reviews & Roses. Wil je als eerste op de hoogte zijn van wanneer ik geopereerd moet worden, volg mij dan op Facebook of Twitter, daar zal je het als eerste lezen.

Ik zal vandaag en morgen genieten van het leuke Best of YA event waar jullie volgende week meer over kunnen lezen. Ik wil optimaal genieten van alles dat ik nog kan doen voordat ik weer minimaal twee maanden opsloten zit in mijn eigen huis, en hoop dat mijn andere blogposts weer wat vrolijker zullen zijn.

Deze post is al 6695 keer gelezen


Geef een reactie

66 responses to “Persoonlijk | Slecht nieuws

  1. Tanna

    Hey Jessica

    Ik ben gisteren geopereerd
    Aan een sinus pilonidalis (haarnestcyste)

    Ik had al week last van een abces en ik dacht dat gaat wel over
    Maar zondag kon ik de pijn niet meer verdragen ik niet meer zitten of fatsoendelijk lopen
    Dus ging ik naar de huisartsenpost

    Eenmaal bij de huisartsenpost zei de doktor mij dat mijn absec te heftig was om daar te openen dus verwijzde Ze me meteen door naar de spoedeisende waard ik een andere doktor kreeg en me alweer moest uitkleden en me weer aan de pijnlijke absec moest laten voelen

    Ik kon wel van het bed afspringen van de pijn

    Toen de doktor eenmaal gekeken had vroeg hij meteen als ik nog nuchter was en nee dat was ik niet wang had om 10 uur het laats gegeten en het nu 1 uur

    Hij vertelde mij dat hij met een chirurg ging praten en dan liet hij mij meer weten
    Na ongeveer een dik halfuur was hij er weer en vertelde hij mij dat ze hem niet plaatselijk kunnen verdoven of met een ruggenprik
    Ik moest onder volledige narcose

    Zo gegezegt zogedaan

    Ik kwam terug op mijn kamer en werd langzaam wakker
    Meteen had ik erge pijn ongeveer 1 uur later stond de chirurg bij me aan bed
    Hij vertelde mij dat mijn absec (zo noem ik het even ) ter grote was van een tennisbal en dat ze heel diep moesten gaan (operatieduurde binne 1 uur)

    Hij vertelde mij ook dat de wond open is en dat ze er gaasjes ingeduwd hebben die er na 24 uur eruit gehaald moeten worden
    (Zelfdoen onder de douch met douchekop erop)

    Toen ik me wat beter voelde na operatie mocht ik na huis
    Eenmaal thuis kwam mijn zoontje(bijna 2 jaar ). Even bij me kijken maar ik had te veel pijn dus vroeg ik mijn moeder als hij daar noch blijven logeren dat mocht

    Maar deze nacht was een ramp ik had hele erge pijn de helenacht om de zoveel tijd paracitamols gepakt maar veel werking hadden ze niet

    Ik ben om 7 uur smorgens maar opgestaan en heb me op de bank neer gelegd en was opzoek naar informatie dat het normaal is als je zo een pijn hebt maar ik kon helaas niks vinden
    Maar toen kwam ik jou blog tegen en die was wel interessant want niemand vertelde mij dat ik zo lang moest herstellen enzo daar schrok ik van

    Het is nu 09:10 en ben deze super lange reactie aan het schrijven
    Ik wil gewoon even mijn ei kwijt bij wijze van spreken

    Ik heb gaasjes in me wond en een hangt er al een heel stuk uit nu durf ik niet te gaan plassen of poepen en ik moet eigenlijk best erg
    (gaasjes mag ik pas om 5 uur eruit halen )
    Dus lig hier met buikpijn en een volle blaas op de bank
    Ik kan totaal niks wat is dat vreselijk opstaan doet me nog Pijn

    Ik hoop dag dit snel weg gaat
    Want eigenlijk had ik vandaag een sollicitatie maar die moet ik afzeggen want dat gaat me niet lukken

    Dat was zo ongeveer mijn verhaal
    GGroetjess Tanna

    Ps ik heb hier in me zwangerschap ook al een operatie voor gehad

    • Dag Tanna,

      Jeetje wat een ervaring! Je hebt duidelijk een veel heftigere versie meegemaakt. De pijn in het begin is het ergst, gelukkig kan het vanaf nu alleen maar minder pijnlijk worden. Vergeet niet om op tijd pijnstillers in te nemen, dat scheelt veel met de pijn. Ik denk dat je vanwege de grootte wel moet uitgaan van een lange hersteltijd, maar ik hoop natuurlijk dat het snel goed heelt en dat je er sneller vanaf bent. Heel veel sterkte Tanna!

      Groetjes,
      Jessica

  2. karin

    Hoi Jessica, je blog is inmiddels een jaar geleden dus ik hoop dat het goed met je gaat!
    De reden dat ik toch reageer is omdat is zelf Hidradenitis heb, heb je daar wel ooit aan gedacht. Dat is een chronische auto immuun ziekte van ontstekingen en vele fistelgangen. ik zou het eens googelen, ergens hoop ik dat het niet zo is, maar het lijkt er heel erg veel op. Vreemd ook dat niemand dit nog heeft gezegd, zoals artsen en chirurgen. Ik wens je heel veel sterkte, ik heb dezelfde operaties gehad en er staat er weer één voor de deur maar dan voor HS (hidradentis)

    • Dag Karin,

      Sorry voor mijn late reactie.

      Het gaat inmiddels goed. De huid zal altijd gevoelig blijven door het littekenweefsel, maar verder lijkt het na deze tweede operatie erg goed te gaan. De wond was ook in slechts twee maanden geheeld dit keer.

      Mocht ik het toch weer krijgen dan zal ik wat jij noemt eens gaan googlelen en het aandragen bij de arts. Maar zolang het goed gaat ga ik het niet googlelen (dan maak ik mij misschien zorgen om iets dat ik niet heb). Toch bedankt voor je bericht.

      Ik vind het wel erg vervelend voor jou, ik wens je heel veel sterkte met de operatie! Ik hoop dat je er zo min mogelijk hinder van zult ervaren.

  3. Wat fijn om een ervaringsverhaal te kunnen lezen. Mijn vriend heeft hier ook last van, wat mede veroorzaakt kan worden doordat hij een stoma heeft. Aanstaande maandag gaan we naar een chirurg, die zal er een blik op werpen. Ondertussen ben ik zuster Clivia en houd de boel zoveel mogelijk schoon voor hem. Las over de smakelijke geur van wondvocht, maar dit ruikt ook niet naar bloemetjes 😉
    Ik hoop dat het bij jou inmiddels goed gaat! En wij gaan maandag zien wat er gaat gebeuren. Bedankt voor het delen van je verhaal!

    • Haha, nee het ruikt zeker niet naar bloemetjes!

      Bij mij gaat het inmiddels goed. Ik heb door het litteken weefsel en het feit dat de huid nu iets strakker staat er sneller last van als ik onderuit gezakt zit, maar daar valt mee te leven.

      Het delen van mijn verhaal had precies dit als doel, anderen de kans geven te lezen over deze ervaring omdat er, in elk geval toen ik het voor het eerst had, vrij weinig ervaringsverhalen online te vinden waren.

      Ik hoop dat alles goed gaat met jouw vriend en jij en dat jullie er spoedig vanaf zijn.

        • Dag Olivier,

          Na mijn eerste operatie had ik inderdaad dat het, nadat het geheeld was, af en toe weer een beetje openging. Een jaar later bleek dat ik nogmaals geopereerd moest worden.
          Na mijn tweede operatie is het zodra het geheeld was niet meer opengegaan. Maar de huid is fragiel en heel dun na het helen, dus ik kan mij zo voorstellen dat het een klein beetje kan scheuren/opengaan wanneer er veel druk op de huid komt te staan. Immers er is huid tussen verwijderd waardoor de huid nu strakker staat (althans in mijn geval).

  4. Triel

    Dag Jessica,
    Ik moet nog beginnen aan mijn cyste tafereel en vraag me het volgende af. Is het handig om zelf een chirurg op te sporen die veel ervaring met dat soort operaties? Huisarts verwees mij naar “zo mar een” chirurg binnen plaatselijke ziekenhuis. Is het niet veiliger om meteen naar proctoloog te gaan? Hoewel recensies vinden voor chirurgen is vrijwel onmogelijk.
    Wat zijn jouw gedachten?

    • Dag Triel,

      Ik moet eerlijk bekennen daar geen ervaring mee te hebben. Ik ben doorverwezen naar het ziekenhuis hier in mijn stad en werd daar automatisch aan een chirurg gekoppeld. Ik mocht wel kiezen, maar ik wist niks van ze. Uiteindelijk was ik erg blij met de chirurg die ik had bij deze tweede operatie. Het is dit keer veel beter gegaan.
      Of het veiliger is naar een proctoloog te gaan kan ik je niet vertellen. Maar chirurgen hebben jarenlang geleerd hiervoor dus ik acht ze gewoon bekwaam. Ze doen dit soort operaties zelfs best vaak (het komt meer voor dan je denkt).

      Wat je uiteindelijk gaat doen kan ik helaas niet voor jou bepalen, die overweging zal je zelf moeten maken. Maar als je vragen hebt over mijn ervaringen vertel ik je er graag over. Ik wens je in elk geval heel veel succes!

    • Dag Daniel,

      Deze tweede keer verliep het veel sneller. De eerste keer heb ik vier maanden over het herstel gedaan en de tweede keer “slechts” twee maanden. Het hangt natuurlijk deels af van hoe (groot) de wond is, maar ik denk dat misschien ook de tijd van het jaar en uiteraard het feit dat ik het al een keer eerder hebt meegemaakt ervoor zorgde dat het sneller ging.

      Ik wens je heel veel sterkte, en als je vragen hebt of meer wilt weten over mijn ervaringen, neem dan gerust contact op!

      • Daniel

        Dat is inderdaad snel, maar ik moet zeggen dat bij mij de eerste keer ook best goed en snel verliep. Ik vind het aleen raar dat het bij mij binnen 9 maand terug kwam. Voelde me echt kloten.

        Ik ben doorverwezen naar het ziekenhuis, waar ik dinsdag heen ga, voor een intake met mijn chirurg.

        Heb je misschien nog tips&tricks voor de wondgenezing?

        • Hoi Daniel,

          Ik vraag mij zelf af of het ooit echt weg geweest is. Precies een jaar nadat het voor het eerst dicht was kreeg ik weer dezelfde diagnose, maar al binnen een maand nadat het voor het eerst dicht was ging het weer open. Ikzelf dacht dat het nog fragiel was, maar dat was dus niet zo.

          Ik wil binnenkort nog een uitgebreid artikel schrijven met tips, maar wat vooral belangrijk is – althans dat vind ik – is dat je twee keer per dag de wond spoelt en het gaasje verschoont.
          Zelf heb ik gemerkt dat het ook helpt parafine gaasjes te gebruiken en daarbovenop een gewoon gaasje. Het helen ging toen echt heel snel.

          En dat het terugkomt is op zich niet raar (maar natuurlijk wel erg vervelend), mij was de eerste keer verteld dat je na de eerste operatie 60% kans hebt dat het terugkomt en dat het pas naar 5% daalt na drie operaties.

          • Daniel

            Zo’n artikel zal voor velen gewillend zijn, aangezien heel veel mensen dit kunnen krijgen of hebben.

            Die percentages vind ik ook best beangstigend. Zou dus inhouden dat ik na deze operatie NOG WEER een keer heen zou kunnen.

            Ik denk dat ik gewoon de eis ga stellen dat ik net zolang op controle wil komen totdat hij dus ook echt weg is. Ook wil ik vragen of ik haren bij het gebied kan laten weglaseren. Dit blijkt (na wat zoeken) een groot succes voor het voorkomen.

            Maarja, ik zal het even moeten aanzien.

            Heel erg bedankt, en veel succes.

              • Daniel

                Ik ben 21 maart geopereerdt, bij het wakker worden van de operatie had ik echt veel pijn, ik kreeg extra pijnstilling. De pijn bleef totdat ik te horen kreeg dat ik gehecht was, en ik me dus ff groot maakte. Ik mocht naar huis. 4 april hechtingen eruit, geen probleem, zag er rustig uit. Maar nu is het gaan zwellen en doet het best zeer (weer een trekkende pijn). Ik hoop echt dat ik hem niet weer heb, want ik ga morgen naar de huisarts.

                :'(

                  • Daniel

                    De huisarts heeft gezegt dat het inderdaad ontstoken was, of het een ontsteking in de wond was of dat de cyste terug was weet ik niet zeker. Had antibiotica mee gekregen en twee dagen later ging de ontsteking open. Hij is inmiddels weer dicht en niet meer opgezet, dus ik ga er van uit dat hij nu ook wel weer weg trekt.

                    Hopelijk komt die ook nooit weer :<

  5. Harry

    Hallo Jessica, Zelf nu twee weken na idem operatie en wat herkenbaar zeg. I.p.v. een kleinere open wond wordt ie alleen maar groter. Maandag gaan de hechtingen er uit, welke al niet geknapt zijn. Ik herken hetgene wat je omschrijft terwijl ik nog maar twee weken in hetzelfde schuitje zit, en stiekem hoop dat ik jouw reis niet hoef te maken. Respect hoe je er over schrijft. Denk dat je tijdens het proces wat woorden zou gebruiken die minder geschikt voor logboek zouden zijn ;-). Veel aan je verhaal gehad en verduidelijkt veel. Wens je al het goede straks en heel erg bedankt!. Wellicht raar zo’n reactie uit onbekende hoek maar blij met je mooi geschreven relaas. Harry

    • Dag Harry,

      Ik hecht veel waarde aan je reactie, dankjewel! Ik weet nog dat ik erg blij was dat de hechtingen eruit waren, dus ik hoop dat jij er nu ook minder last van zal hebben en dat het herstel bij jou zeer voorspoedig zal verlopen. Ik wens je heel veel sterkte! 🙂

  6. Wat rot zeg! Sorry voor de late reactie. Ik heb een erg drukke week achter de rug en zie je bericht nu pas. Maak je geen zorgen, want ik blijf Reviews & Roses gewoon bezoeken, ook al kan je een tijdje niet of minder regelmatig updaten. Dat is overmacht. Ik wens je veel sterke toe!!

  7. Oh, jeetje :c Wat erg om te lezen! Het komt allemaal wel goed :3 Heel veel succes alvast! En ik hoop dat je niet te veel pijn hebt tijdens de herstelperiode, zodat je op je gemakje nog veel kunt lezen ;3

  8. Echt vervelend, hoop dat het herstel als het eenmaal zover is snel zal gaan.

    Misschien een idee om op zoek te gaan naar een programma waarmee je misschien je blogs kan inspreken en het naar tekst omgezet wordt, dan zou je toch nog iets meer kunnen doen als je daar zin in hebt.

    • Die tip kreeg ik ook al van iemand anders. Een goed idee, en ik zal zeker even rondkijken wat er bestaat. Dankjewel! Heb je suggesties/ervaring met zo’n programma?

      • Heb er nooit echt naar gekeken, maar las zojuist dat Evernote het zou ondersteunen (verder niet bekeken), maar als dat zou kunnen is het vervolgens maar een kleine stap om dat vanuit Evernote te copy/pasten naar een blogpost.

  9. Wat jammer voor je. Ik heb wel wat ervaring met lang niet uit de voeten kunnen. Langs de ene kant prijs ik me op zo’n momenten gelukkig dat ik van lezen en series hou, vermits het waarschijnlijk nog erger is voor mensen die normaal een super actief en sportief leven leiden. Maar uiteraard is het niet leuk wanneer het zo’n lange doorlopende periode omvat. Hopelijk verloopt je herstel die keer wel volgens plan en ben je er nadien voorgoed van verlost. Ik blijf je gewoon volgen hoor en kijk nu al uit naar de blogpost waarin je kan melden dat je die vervelende periode kan afsluiten.

  10. Bertha

    Hé lieve schat.Geniet jij maar lekker van je sleepover en ik zou ook zeker niet over je lezers in zitten. Zo te lezen komt dat helemaal goed. En ik help je weer met alle plezier (is geen probleem), doe het met liefde en we maken er af en toe gewoon een film dag samen van. Gaan we een lekker broodje kopen en heerlijk genieten van leuke films. Wij helpen je de tijd wel door. Ik vind het ook heel vervelend dat je het weer door moet maken en hoop echt dat dit ook de laatste keer is. Veel liefs van je moeder.

  11. Ah jeetje, wat vervelend! En maak je niet druk over je blog joh, die is top en lezers blijven echt wel hangen. Ik tenminste wel! Heel veel sterkte de komende tijd!

  12. Wat ontzettend naar voor je :(. Ik denk sowieso dat je je niet zo druk hoeft te maken over je lezers, want die blijven je toch wel volgen en zullen dit volledig begrijpen. Voor jezelf is het natuurlijk verschrikkelijk om niks te kunnen doen en ik snap je frustratie. Ik hoop dat je de komende tijd nog even flink kunt gaan genieten van de leuke dingen die in de planning staan en ik wil je alvast heel veel sterkte met de operatie!

  13. Wat een pech ….. balen als een stekker ….. echt niet leuk.
    En dan de herstelperiode….niet kunnen doe wat je graag wilt doen….afhankelijk zijn van anderen…..pfffff Is niet niks.

    Hoop van harte dat het herstel minder tijd in beslag neemt en dat je er na de operatie ook definitief van verlost bent.

    Wens je heel veel sterkte en denk aan jezelf en je gezondheid. <3

  14. Ai, niet fijn als je dacht er van de eerste keer vanaf te zijn natuurlijk 🙁 1 keer zoiets meemaken is wel al genoeg hé! Profiteer nu nog maar volop van best of YA en misschien toch een kleine troost: het is tenminste in de winter, dus mis je geen leuke zomerse dingen alvast! Goeie moed.

  15. Wat balen! Echt helemaal niet leuk! Weet dat ik er voor je ben en dat ik je steun wanneer je het gewoon even over iets luchtigs als Dylan O’brien wilt hebben of over dingen wat net iets ‘zwaarder’ vallen. Ik wens je veel succes en ik weet zeker dat het goed komt. 🙂