Boekrecensie | Dit is hoe het ging – Astrid Boonstoppel

Dit is hoe het ging door Astrid Boonstoppel
Verschenen: 14 februari 2019 bij Blossom Books
Format: Paperback, aantal pagina's: 224
Genre: Psychologische Thriller, Young Adult
Lees ook: De Academie, Wees Lucie
Rating: |

Cato Schmidt heeft alles: fijne ouders, bloedmooi zusje, leuk bijbaantje en vriendinnen uit het groepje populairste meisjes van de school. Maar Cato worstelt. Met zichzelf en haar pijnlijke verleden. En als haar perfecte leven barstjes begint te vertonen, keert Cato steeds meer in zichzelf. De enige bij wie ze terecht kan is Adrian, haar vriend die ze online heeft leren kennen en haar nooit zal laten vallen.

Astrid Boonstoppel is een veelbelovende nieuwe Nederlandse auteur. Ze schrijft al zolang ze zich kan herinneren: verhalen, nieuws- en persberichten, speeches voor politici en nu haar eerste Young Adult-roman.

Knallend debuut

Vorig jaar was ik aanwezig bij een exclusieve presentatie van Blossom Books waar zij de nieuwe boeken van dit voorjaar presenteerden. Hierbij hoort ook het boek Dit is hoe het ging, het knallende debuut van Astrid Boonstoppel. Afgelopen maand ontving ik het boek in een leuke box, en na het lezen van het boek snap ik ook de veer die toegevoegd was. Het boek is vrij dun dus ik begon er direct in met de verwachting het boek zo uit te hebben. Maar net op dat moment kwam ik in een leesdip. Voor de goede orde: dat had absoluut niks met dit boek te maken, en alles met drukte privé en op het werk. Dat heb je soms. Lees snel verder over wat ik van de inhoud van Dit is hoe het ging vond.

“Ik hoop niet dat je dit zult zien als een excuus, om recht te praten wat krom lijkt. Misschien bestaat er wel geen goede verklaring of reden. Maar toch. Dit is mijn verhaal. Míjn waarheid, en van niemand anders. Noem het een uitleg, om een idee te geven waarom ik ga doen wat ik ga doen: een onuitwisbare indruk achterlaten. Omdat ik het wil. Dit is hoe het ging.” – Cato

Dit is hoe het ging

Het verhaal gaat over Cato Schmidt. Cato is zestien jaar en heeft nooit veel vrienden gehad. Ze is erg op zichzelf, maar zou er graag bij horen. Op haar vorige school heeft ze iets naars meegemaakt, maar op haar nieuwe school kan ze met een schone lei beginnen. Je ziet hoe ze opbloeit, maar ook hoe ze worstelt. Wat ik van haar vriend Adrian moest denken? Geen idee. Hij was enorm lastig te peilen. Dit komt natuurlijk ook doordat we in Dit is hoe het ging alleen de kant van Cato te horen krijgen, en niet echt van haar omgeving (met uitzondering van de transcripties). Hierdoor had ik telkens weer een nieuw vermoeden over Adrian, maar tegen het einde bleek het antwoord nog veel schokkender te zijn.

Heftig verhaal, maar vlot geschreven

Dit is hoe het ging is geschreven vanuit Cato in het vertellend ik-perspectief (Cato vertelt het verhaal). Het verhaal is lekker vlot geschreven. Astrid Boonstoppel heeft een pakkende en eenvoudige schrijfstijl. Dit is hoe het ging is een boek met een heftig onderwerp waarbij Cato de lezer af en toe ook rechtstreeks aanspreekt. Maar omdat je het leest vanuit Cato zelf, en zij bewust een bepaald besluit heeft genomen het besluit dat ze heeft genomen, voelt een deel van Dit is hoe het ging iets minder heftig aan. Hierdoor leest het vrij luchtig en makkelijk. Tot je bij het einde komt. Ik had wel aan zien komen wat ging gebeuren, maar de manier waarop had ik absoluut niet aan zien komen! De epiloog vond ik fijn, maar zorgde er ook voor dat ik enkele stukken graag vanuit andere personen had willen lezen.

Vragen die ik achteraf nog had: View Spoiler »Wat voor gebeurtenissen hebben er toe geleid dat Ben toch naar het feest ging? Hoe reageerde Vic op het hele gebeuren? Hoe gaat het nu met de ouders? Wat ging er door het hoofd van Adrian? Hij moet wel een knoei in zijn hersenen hebben om meisjes hiertoe aan te zetten. Hij doet mij denken aan een terrorist, maar dan zonder specifiek doel… Want wat heeft hij eraan dat Cato haar klasgenoten opblaast? « Hide Spoiler

Transcripties

Tussendoor vind je in Dit is hoe het ging transcripties van getuigenverklaringen. Deze maakten mij aan de ene kant nieuwsgierig naar wat er precies gebeurd was. Aan de andere kant vond ik ze voor mijn gevoel niet helemaal geloofwaardig. Je leest namelijk een eenzijdig gesprek. De vragen die de politie stelde stonden er niet tussendoor. Daarnaast kreeg je soms wel heel veel informatie over de getuige zelf en leek mij dat veel te uitgebreid vergeleken met een echte verhoring (al heb ik daar geen persoonlijke kennis van, dus het is puur een gevoel). De informatie over de getuige zelf had voor mijn gevoel ook niet altijd een functie. Achteraf gezien had het boek in mijn ogen ook prima zonder die getuigenverklaringen gekund.

Conclusie

In Dit is hoe het ging vertelt Cato over de gebeurtenissen die ertoe leiden dat ze een bepaald besluit neemt. Het verhaal is pakkend en eenvoudig geschreven, en daardoor geschikt voor een grote groep lezers. Het gehele boek voelt nog vrij luchtig aan, ondanks enkele heftige gebeurtenissen, en daardoor komt het einde echt als shock. Dit had ik niet zien aankomen.

Ook de waarheid achter Adrian was verrassend. Ik had het hele boek door telkens weer een ander vermoeden, maar de waarheid kwam niet in mijn hoofd voorbij. De transcripties hadden wat mij betreft achterwege gelaten kunnen worden omdat de functie mij niet helemaal duidelijk is geworden. Ze zijn echter niet storend. Deze recensie voelt voor mijn gevoel wat rommelig aan, maar het is bij dit boek erg lastig om te zeggen wat ik ervan vind, zonder dat ik jullie spoilers geef. En ik wil dit boek echt niet spoilen, dus ik hoop dat jullie mij vergeven. Ik ben in elk geval erg benieuwd geworden naar een volgend boek van Astrid Boonstoppel.

Lees ook dit exclusieve (spoilervrije) dagboekfragment vanuit de ogen van zusje Hannah.

Ga jij Dit is hoe het ging lezen?

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen van Blossom Books in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Deze post is al 1881 keer gelezen