Filmrecensie | You’re Not You (2014)

Titel: You’re Not You
Release datum: 18 december 2014
Regisseur: George C. Wolfe
Hoofdrollen: Hilary Swank, Emmy Rossum, Josh Duhamel
Tagline: Life is measured in moments that leave you breathless
Genre: Drama
Kijkwijzer: 12+ (Angst, Grof taalgebruik)
Gebaseerd op: You’re Not You van Michelle Wildgen

Het perfecte luxe leventje van Kate (Hilary Swank) stort als een kaartenhuis in elkaar als ze de diagnose ALS krijgt, een vernietigende en ongeneselijke spierziekte.

Samen met haar man Evan (Josh Duhamel) gaat ze op zoek naar een geschikte verzorgster en ontmoet zo de chaotische studente Bec (Emmy Rossum). Die heeft nul ervaring maar heeft iets nodig om haar stuurloze leven richting te geven. Het onwaarschijnlijke duo, de keurige pianiste en de dolende losbol, vormen ondanks de afkeuring van Evan al snel een perfect team. Kate inspireert Bec iets van haar leven te maken en andersom geeft Bec Kate de stem om de rest van haar leven eindelijk te leiden zoals zij wil.

Gebaseerd op de gelijknamige roman van Michelle Wildgen, in Nederland uitgebracht onder de titel Jij Bent Mij.
Bron: Pathé

You’re Not You

Hoe zou jij omgaan met ALS? In You’re Not You zien we hoe Kate van een vrouw die alles kon – goed koken, prachtig piano spelen en nog veel meer – langzaamaan steeds meer aftakelt door de ziekte ALS. Iedereen heeft vast de Ice Bucket Challenge wel meegekregen, maar totdat ik deze film zag had ik eigenlijk geen flauw benul wat ALS nou precies was en hoe ernstig dit is.

Aftakeling

Het leven van Kate stort in elkaar nadat de eerste tekenen van ALS zich bij haar vertonen, waarna het snel steeds meer achteruit gaat. Ze heeft hulp nodig bij het plassen en haar man, Evan, moet zelfs haar mascara opdoen. Ze kan vrij weinig nog zelf doen. Rebecca “Bec” – een zangeres in wording – komt in beeld wanneer Kate haar vorige verzorgster ontslaat omdat ze zich geen patiënt wil voelen.

Bec

Tijdens het sollicitatiegesprek moet Evan niks van Bec hebben. Ze rookt, heeft geen ervaring met ALS patiënten en komt al helemaal niet representatief over. Evan wil iemand die perfect en flexibel is, want dat is beter voor “hun”. Al denk ik dat hij hierbij vooral zelf meer vrijheid wilde en niet dacht aan hoe zijn vrouw zich erbij voelde. Kate wil meer weten over Bec en komt erachter dat ze vroeger voor haar oma heeft gezorgd. Ze kan wel degelijk voor iemand zorgdragen, als ze wil. Ze wil het graag proberen met Bec en neemt haar aan.

Degene die ziek is

Hoewel Bec eerst dag na dag te laat komt en echt niet het verzorgende type is, zie je op een gegeven moment een mooie band ontstaan tussen Kate en Bec. Kate heeft het erg moeilijk met het feit dat ze zoveel dingen heeft op moeten geven. Dat ze haar vriendinnen en man verder ziet gaan met hun leven. Maar er zelf een niet zo’n grote rol meer in heeft. Reizen, een baby krijgen, muziek spelen, niks kan meer. En dan ziet ze het ook nog eens als haar schuld als vrienden of haar man iets doen dat niet door de beugel kan, want “zij is degene die ziek is”.

Opnieuw plezier ervaren

Maar Bec komt voor haar op en zorgt ervoor dat ze meer plezier in het leven krijgt. You’re Not You, You’re Me, zegt Kate letterlijk tegen Bec op een gegeven moment. Dat is omdat Bec op een gegeven moment voor Kate doet wat ze zelf niet meer kan. Zelfs schreeuwen. Door Bec voelt ze zich minder patiënt. Chapeau voor Hilary Swank, want ze speelt haar rol erg overtuigend!

Conclusie

You’re Not You is een confronterende film waar je zeker een grote doos zakdoekjes bij nodig hebt. Het laat echter ook zeker móóie momenten zien. Het is een film die ik lastig vond te omschrijven omdat ik eigenlijk zoveel inhoudelijk wilde vertellen. Maar dan verklap ik teveel van de film. Ik heb zelf geen kennis van ALS, maar You’re Not You is voor mij een film die de ziekte erg realistisch in beeld brengt.

Gaan jullie You’re Not You kijken?

Deze post is al 2545 keer gelezen