Boekrecensie | Versplinter Me – Tahereh Mafi

Versplinter Me door Tahereh Mafi
Verschenen: 30 januari 2014 bij Blossom Books
Format: Hardcover, aantal pagina's: 66
Genre: Fantasy, Sciencefiction, Young Adult
Lees ook: Vrees me, Breek me, Vertrouw me, Verdermeer, Heel Me, Welkwoud, Verwoest Me, Weersta Me, Alizeh, De Duistere Profetie
Rating: |

'JIJ KOMT ALTIJD EERST, EN ALLE ANDEREN PAS DAARNA. DAT ZAL NOOIT VERANDEREN.'

Adam heeft veel om over na te denken. Juliette lijkt steeds onbereikbaarder, hij maakt zich ernstig zorgen om de veiligheid van zijn broertje James en het leven in Omega Point begint hem te beklemmen. Maar Adam heeft geen tijd om hier lang bij stil te staan: er is een aanval gepland op Het Herstel - en zij deinzen er niet voor terug om iedereen om wie hij geeft uit te schakelen.

Adam zal moeten kiezen; als hij James wil beschermen, dan moet hij Juliette laten gaan. Of wil hij koste wat kost Juliette terug aan zijn zij?

Verplinter Me

Deze recensie van Versplinter Me ligt al een tijdje te wachten totdat hij online mocht gaan, maar eindelijk mag deze ook shinen nu ik het wat druk heb en te weinig tijd heb een recensie-exemplaar te recenseren. Eerder las je al mijn recensie van de novelle Verwoest Me. Onderdeel van de Touching Juliette-serie, waarbij geschreven werd vanuit het perspectief van Aaron Warner. Maar niet alleen Warner is uitgelicht in deze serie. Ook Adam Kent heeft een eigen novelle gekregen. Deze kun je lezen tussen deel twee, Breek Me, en deel drie, Vertrouw Me. In mijn recensie van Verwoest Me vertelde ik al dat ik de novelles nog niet eerder had gelezen. Als een soort van appeltje voor de dorst, omdat ik niet wilde dat de serie voorbij zou zijn. Maar nu komen er dus drie compleet nieuwe delen, waarvan Heel Me en Weersta Me inmiddels verschenen zijn alsook de novelle Schaduw Me.

Verwachtingen

Wat ik ervan verwachte? Eigenlijk hetzelfde als Verwoest Me, maar dan vanuit Adams perspectief. Dat we Adam beter zouden gaan begrijpen. En in mijn geval, dat ik misschien ook weer wat meer van hem zou gaan houden. In Breek Me is Adam mij namelijk heel erg tegen gaan staan, en werd ik die-hard Team Warner.

Gevoel versterkt

Helaas heeft Versplinter Me er niet voor gezorgd dat ik Adam weer leuker ging vinden. Als er al iets gebeurde dan heeft deze novelle er juist voor gezorgd dat ik – als dat al kan – nóg meer Team Warner ben geworden. Ik snap genoeg vanuit zijn oogpunt, maar de manier waarop hij over Juliette denkt zorgde voor mij voor een echte afkeer van Adam. Hij zegt het één, maar denkt het ander. Zelfs Kenji is beter voor Juliette als je het mij vraagt. Maar goed Kenji is dan ook fantastisch. Jammer is dat Verwoest Me voor mijn gevoel echt een extreem diepe laag aan Warner toevoegt, maar Versplinter Me dit niet doet voor Adam.

Een stukje herhaling

Het begin van deze novelle voelde voor mij een beetje overbodig. De eerste paar hoofdstukjes waren bijna een letterlijke herhaling van dialogen uit het einde van Breek Me. Ook de gedachtegang van Adam was in die stukken niet heel verrassend en dus niet echt een toevoeging. Het wordt pas echt interessant als je ziet wat er gebeurt nádat Juliette gescheiden wordt van Adam en Kenji. Het einde van Breek Me vertelt wat er met haar is gebeurd, maar in Versplinter Me zie je ook hoe het verder ging met de anderen. En, o, jongens, dat einde is echt hartverscheurend!

Conclusie

Versplinter Me is enerzijds helaas een stuk herhaling uit Breek Me. Anderzijds komen we ook meer te weten over wat we op het einde van Breek Me niét hebben gelezen. En dat laatste maakt de novelle een leuke toevoeging. Helaas is Adam niet de meest boeiende persoon om over te lezen gezien hij in mijn ogen toch wel wat zwak overkomt sinds Breek Me. Zijn liefde voor Juliette is ook alles behalve overtuigend. Maar toch vond ik het fijn om zijn novelle te lezen. Al is het maar voor die krachtige hartverscheurende slotscène. Leuk extraatje is het interview met Tahereh Mafi dat ik achterin het boekje vond.

Ben jij #TeamWarner of #TeamAdam?

Deze post is al 1104 keer gelezen