Boekrecensie | Koningin van de Schaduw – Sarah J. Maas

Deze recensie gaat over een vervolgdeel en kan dus spoilers bevatten voor De Glazen Troon, De Donkere Kroon en Erfgenaam van Vuur.

Koningin van de Schaduw door Sarah J. Maas
Serie: Throne of Glass #4
Verschenen: 14 maart 2017 bij Boekerij
Format: Paperback, aantal pagina's: 631
Genre: Fantasy, Young Adult
Lees ook: Hof van Doorns en Rozen, Hof van Mist en Woede, A Court of Wings and Ruin, Hof van IJs en Sterren, De Glazen Troon, De Donkere Kroon, Erfgenaam van Vuur, Rijk van Stormen, Toren van Dageraad, Koninkrijk van As, Huis van Aarde en Bloed, Het mes van de sluipmoordenaar
Rating: |

Iedereen van wie Celaena houdt is van haar weggenomen. Toch dwingen de omstandigheden haar terug te keren naar Adarlan. Ze heeft geaccepteerd dat ze Aelin Galathynius is, de rechtmatige koningin van Terassen. Maar voordat ze de troon kan heroveren moet ze vechten. Voor haar neef Aedion, een generaal die bereid is voor haar te sterven. Voor kroonprins Dorian, die vastzit in een onmenselijke gevangenis. En ze vecht voor haar volk, dat nu in slavernij leeft in dienst van een brute koning en wacht op de glorieuze terugkeer van hun koningin.

En weer verder!

En toen was ik alweer aanbeland bij deel vier in de Throne of Glass-serie: Koningin van de Schaduw! Het boek is mega, met meer dan 600 bladzijden. Natuurlijk had ik de stille hoop dat Manon niet weer extreem veel spreektijd zou krijgen, gezien mij dat in Erfgenaam van Vuur ietwat irriteerde. Het einde van Erfgenaam van Vuur   was schokkend en ik kon niet wachten om te zien hoe het verder zou gaan. Gelukkig kon ik in één keer verder, en is ook Koningin van de Schaduw alweer uit.

Prachtige personages

Ik hou van Koningin van de Schaduw. Waarschijnlijk is het zelfs mijn favoriete boek tot nu toe in deze serie. Waarom? Omdat ik in dit boek heel duidelijk naar voren zag komen waar ik zo van houd. Dat waar Sarah J. Maas echt een koningin in is. Vriendschap. Ze weet vriendschappen van grote groepen altijd prachtig te beschrijven en te laten samenkomen. Personages die we in het vorige deel allemaal afzonderlijk van elkaar zagen opereren, komen nu bij elkaar en leveren een prachtig beschreven strijd. Ik houd van deze personages die allemaal zo divers zijn en een eigen plekje in mijn hart hebben weten te vormen. En Rowan. O, Rowan. Ik word steeds gekker op je.

Heerlijk tempo

Waar Erfgenaam van Vuur wat trager las en heel erg opbouwend was, bevat Koningin van de Schaduw een voor mij prettiger tempo. Koningin van de Schaduw bevat meer actie tussendoor en er gebeurt echt wat. Het verhaal bleef continu spannend en ik wilde maar door en door blijven lezen. De stukken van Manon werden ook interessanter door de toevoeging van een personage dat we nog niet hadden ontmoet, maar al wel eerder over hadden gelezen. Dat scheelde ook een hoop.

Bijzondere verhaallijnen

Bijzonder vind ik ook hoe Sarah J. Maas alle verschillende verhaallijnen zo mooi samen weet te laten komen. Dingen die in de vorige delen zijn gestart, worden nu verder uitgewerkt. Een waar kunstwerk. Gezien ik de boeken aan het bingen ben vallen al die lijntjes nog meer op. Inmiddels bevat het boek behoorlijk wat personages, maar ze hebben allemaal een functie. Zelfs degenen waarvan je je in vorige delen misschien afvroeg waarom ze überhaupt werden benoemd, gezien er niks mee gebeurde. Het komt in Koningin van de Schaduw alsnog aan bod.

Foutje, bedankt.

Het enige waar ik mij in die boek soms een beetje aan stoorde, lag niet aan Sarah J. Maas zelf. Het lag aan de vertaler en degene die de controle daarop heeft gedaan. Namen waren soms niet goed geschreven, en ook woorden in de zinnen hadden soms een volgorde die niet kloppend was, waardoor ik een zin soms twee keer moest lezen. Zo las ik bijvoorbeeld opeens over een Lydia. WIE IS DAT?! Totdat ik een tijdje later besefte dat ze Lyria bedoelde. En ook Rowan was opeens ergens Roman, en Asterin opeens Astrid… Ik laat het niet meewegen in mijn oordeel over het verhaal, maar het stoorde wel.

Conclusie

Koningin van de Schaduw is een heerlijk boek. In dit deel kun je enorm genieten van de beschreven vriendschappen; een onderdeel dat Sarah J. Maas meesterlijk beheerst, zoals ik ook al had ontdekt in Hof van Mist en Woede. Wat ook opvalt in Koningin van de Schaduw is hoe goed mevrouw Maas het verhaal heeft uitgedacht. Alles is met elkaar verbonden op een manier die je niet verwacht. Alles heeft een functie. Dingen die je in de voorgaande delen kort voorbij hebt zien komen, komen nu meer tot uiting en worden meer en meer uitgewerkt. Prachtig. Ik heb genoten van Koningin van de Schaduw, en ben enorm benieuwd naar deel vijf: Rijk van Stormen.

In welk boek vind jij vriendschappen goed beschreven?

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads

Deze post is al 1381 keer gelezen