Boekrecensie | Erfgenaam van Vuur – Sarah J. Maas

Deze recensie gaat over een vervolgdeel en kan dus spoilers bevatten voor De Glazen Troon en De Donkere Kroon.

Erfgenaam van Vuur door Sarah J. Maas
Serie: Throne of Glass #3
Verschenen: 14 maart 2017 bij Boekerij
Format: Paperback, aantal pagina's: 504
Genre: Fantasy, Young Adult
Lees ook: Hof van Doorns en Rozen, Hof van Mist en Woede, A Court of Wings and Ruin, Hof van IJs en Sterren, De Glazen Troon, De Donkere Kroon, Koningin van de Schaduw, Rijk van Stormen, Toren van Dageraad, Koninkrijk van As, Huis van Aarde en Bloed, Het mes van de sluipmoordenaar
Rating: |

Celaena Sardothien heeft gevechten op leven en dood overleefd, maar tegen een zeer hoge prijs. Hoewel ze niets liever wil dan de dood van haar dierbare vriend wreken, moet ze aan een nieuwe reis beginnen om de waarheid over haar verleden onder ogen te komen... Een waarheid over een erfenis die haar toekomst voorgoed kan veranderen. Ondertussen verzamelen haar vijanden zich met maar één doel: de inwoners van het koninkrijk tot slavernij dwingen. Maar Celaena moet eerst haar eigen demonen overwinnen om dat kwaad te kunnen verslaan.

Bingen

Zoals jullie inmiddels uit mijn recensies van De Glazen Troon en De Donkere Kroon hebben kunnen opmaken, ben ik de Throne of Glass-serie aan het bingen geweest. Op Goodreads las ik dat Erfgenaam van Vuur he-le-maal ge-wel-dig zou zijn. Dus ging ik ervan uit dat dit boek, weer iets dikker dan de vorige, snel uit zou zijn.

Oké, het mindere deel

Toch blijk ik denk ik iets anders naar het boek te kijken, dan de meesten. Ik had namelijk best wel moeite met een nieuw personage dat veel spreektijd krijgt in Erfgenaam van Vuur. Het gaat om Manon Zwartbek. Een heks uit de Zwartbekkring. In De Donkere Kroon heb je al kunnen lezen over een Crochan heks, maar nu leer je dus ook andere soorten heksen kennen. En hoewel Manon zich uiteindelijk op een prettige manier ontwikkelt, stoorde ik mij toch ook aan haar hoofdstukken. Om de haverklap kwam Manon namelijk weer aan bod. Terwijl ik eigenlijk verder wilde lezen over Celaena, en Chaol en Dorian. De, in mijn ogen, échte hoofdpersonen in deze serie. Hoewel we dankzij de hoofdstukken van Manon wel meer te weten komen over de plannen van de koning, had ik haar hoofdstukken dus liever overgeslagen.

Erfgenaam van Vuur

Naast de stukken over Manon speelt een groot deel van de hoofdstukken af in Wendlyn. In Wendlyn leren we een ander nieuw personage kennen: Rowan. Rowan kan ik vele malen beter tolereren dan Manon. Wat een geweldig personage! Voor mij zijn Celaena en Chaol nog steeds endgame. Maar stiekem ship ik Celaena en Rowan ook wel.

Omdat Erfgenaam van Vuur zich afspeelt in Wendlyn en magie hier niet is verdwenen, speelt ook dát een hoofdrol. Celaena maakt in Erfgenaam van Vuur belangrijke keerpunten mee en ontwikkelt zich enorm als personage. De delen die zich afspeelden vanuit het perspectief van Celaena vond ik dan ook het meest interessant. Haar avonturen in Wendlyn waren daarnaast ook gewoon het leukst om te lezen, mede door Rowan en enkele andere nieuwe personages dat Wendlyn met zich meebracht.

Een opbouwend boek

Chaol, Dorian en Aedion spelen ook belangrijke rollen in Erfgenaam van Vuur. Hoewel ik als fan van de gehele groep natuurlijk graag had gezien dat ze allemaal samen waren (inclusief Celaena dus), en gezamenlijk de strijd aangingen, ben ik blij dat we in elk geval van iedereen nog wat mee hebben gekregen in dit boek.

Erfgenaam van Vuur is vooral bezig met opbouwen en uiteenzetten van strategieën. Hierdoor las het boek voor mijn gevoel denk ik ook wat trager. Pas in het laatste kwart komt echte actie naar voren. Maar man, dat is dan ook meteen héél spannend! Waar ik de vorige twee delen vrij voorspelbaar vond, is dit bij Erfgenaam van Vuur niet het geval. Zeker op het einde heeft Maas enkele onverwachte en schokkende plotwendingen in het verhaal gebracht.

Conclusie

Ik heb genoten van Efgenaam van Vuur. Ook al las het boek wat minder snel weg doordat het boek vooral bezig was met het bouwen naar bepaalde punten toe. De toevoeging van het perspectief van Manon haalde er bij mij ook wat vaart uit. Ik wilde namelijk snel verder lezen over de belevenissen van Celaena en bijvoorbeeld Chaol, Dorian en Aedion. Dus elke keer dat Manon weer tussendoor kwam – en dat was best vaak – baalde ik weer even.

Dat betekent niet dat haar stukken niet interessant waren. Ook Manon maakt een interessante ontwikkeling door, en Abraxos (die kennen jullie ook nog niet) vind ik ook een geweldig personage. Maar ze zaten een beetje in de weg van het deel van het verhaal dat ik interessanter vond: dat van de personages uit de eerste twee delen. Het einde is in elk geval schokkend, dus hup, meteen door naar deel vier: Koningin van de Schaduw.

Heb jij deze serie al gelezen?

Volg mij op: Bloglovin | Facebook | Twitter | Instagram | Goodreads

Deze post is al 1361 keer gelezen