Boekrecensie | Hof van Doorns en Rozen – Sarah J. Maas

Ik heb een gratis recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor een eerlijke recensie. Dit is niet van invloed op mijn mening over het boek of de inhoud van mijn recensie.

Hof van Doorns en Rozen door Sarah J. Maas
Serie: A Court of Thorns and Roses #1
Verschenen: 22 februari 2016 bij Best of YA
Format: Paperback, aantal pagina's: 417
Genre: Fantasy, Magie, New Adult, Romantiek, Young Adult
Lees ook: Hof van Mist en Woede, A Court of Wings and Ruin, Hof van IJs en Sterren, De Glazen Troon, De Donkere Kroon, Erfgenaam van Vuur, Koningin van de Schaduw, Rijk van Stormen, Toren van Dageraad, Koninkrijk van As, Huis van Aarde en Bloed, Het mes van de sluipmoordenaar
Rating: |

Als de negentienjarige jager Feyre in het bos een wolf doodt, komt een beestachtig wezen vergelding opeisen. Hij sleept haar mee naar een verraderlijk, magisch land dat ze alleen kent van legendes. Daar ontdekt Feyre dat het wezen dat haar gevangengenomen heeft geen dier is, maar Tamlin: een van de dodelijke onsterfelijke elfiden die ooit hun wereld regeerden.

Tijdens haar verblijf op het landgoed veranderen haar gevoelens voor Tamlin van ijzige vijandigheid in vurige passie, sterker dan elke waarschuwing die ze ooit heeft gekregen over de prachtige, gevaarlijke wereld  van de elfiden. Maar ondertussen trekt een eeuwenoude, donkere schaduw steeds verder over het Elfidenrijk en Feyre moet een manier zien te vinden om die te stoppen... Anders zullen Tamlin en zijn hof voor eeuwig verdoemd zijn.

Hof van Doorns en Rozen

Kennen jullie Jessie en Willemijn van Best of YA? Of Lisa van Leave No Story Behind? Als ik denk aan Hof van Doorns en Rozen zie ik die dames direct voor mij. Zij zijn namelijk zó enthousiast over Hof van Doorns en Rozen. En ook op diens vervolg Hof van Mist en Woede. Dat ik aan deze serie moest beginnen was dus duidelijk, maar mijn verwachtingen waren hierdoor zo hoog dat ze mij een beetje angst aanjaagden. Het duurde uiteindelijk vier maanden voordat ik in het boek begon, ondanks dat ik wel nieuwsgierig naar het verhaal bleef. Immers, Jessie en Lisa (en meer) waren zó enthousiast, en daarnaast was het een soort van hervertelling van Belle en het Beest. Dus toen ik in een lekkere leesflow zat pakte ik het boek op. En nu is het uit…

Moeilijke en makkelijke start tegelijk

Ik moet zeggen dat ik wel wat moeite had met in het boek komen. Niet dat de nieuwe wereld moeilijk te begrijpen was; de wereld werd dusdanig goed weergegeven dat je de wereld levendig voor je ziet, en je deze wereld in hetzelfde tempo als Feyre leert kennen. Het verbaasde mij dat ik daar zo weinig moeite voor hoefde te doen; ze heeft een fantastische en originele wereld gecreëerd die je zo voor je ziet. Al waren de zinnen naar mijn mening soms iets te lang, of niet helemaal lekker vertaald. Waar het dan wel echt aan lag? Ik had niet direct een band met onze hoofdpersoon, Feyre. Ik kon mij moeilijk in haar inleven. Ik heb namelijk niks met jagen en het villen van dieren. Zij ook niet, ze moet omdat ze arm is. Maar daardoor duurde het even voordat ik een band smeedde met haar. En misschien speelden mijn torenhoge verwachtingen ook wel mee.

Tamlin

Gelukkig zat ik er na vijftig bladzijden helemaal in en kon ik het boek nog maar moeilijk wegleggen. Het verhaal werd met het woord beter en beter. Eigenlijk ging het in een heel realistisch tempo. Ik was niet direct verliefd op Tamlin, maar ook dat groeide naarmate Feyre langer in zijn landhuis verbleef en hem beter leerde kennen. Ik merkte echt dat ik dezelfde emoties doormaakte als Feyre. De chemie tussen Feyre en Tamlin is onbetwistbaar en heerlijk om over te lezen. Wel vond ik het lastig om Tamlin goed voor de geest te krijgen. Terwijl ik al het andere dat Sarah J. Maas beschreef als een film voor mij zag, hij was nooit scherp.

Misschien komt dat ook omdat ik door de gelijkenis met Belle en het Beest, ik telkens dat tekenfilm beest voor mij zag terwijl hij in zijn mensachtige gedaante was, haha. Soms beeldde ik hem mij ook in als een soort Legolas uit LOTR. Maar ik viel uiteindelijk wel voor hem, al zakte dit op een gegeven moment ook weer door bepaald gedrag. Dit zie ik overigens als positief omdat het erg goed uitgewerkt is. Maar stiekem las ik ook graag over diens rechterhand, Lucien. En zeker Rhysand had een een bepaalde macht over mij, ik wilde heel graag meer van hem. Het zijn hoe dan ook allemaal boeiende personages!

Belle en het Beest

Het leuke is dat niet alleen gezegd wordt dat dit een soort van hervertelling van Belle en het Beest is, maar dat als je het verhaal kent, je ook daadwerkelijk specifieke gebeurtenissen herkent. Ze zijn anders, maar je ziet het verhaal van Belle en het Beest er duidelijk in terug. Hof van Doorns en Rozen is overigens niet gewoon een liefdesverhaal. Het is aan de ene kant een extreem belangrijk onderdeel, maar het is niet alleen maar romantiek en zwijmelen. Hof van Doorns en Rozen is spannend en voor die liefde wordt keihard gevochten! Ik zat af en toe op het puntje van mijn stoel, en hoe dichter ik bij het einde kwam hoe meer ik mij verbaasde. Hoe nieuwsgieriger ik werd naar wat zou volgen. En af en toe doken er opeens traantjes op in mijn ooghoeken. Sarah J. Maas schrijft meeslepend en trekt je in het boek. Ik durf echter niet te zeggen dat dit 100% young adult is gezien ik het ook wel bij new adult vind passen. Of eigenlijk iets er tussenin.

Conclusie

Door het gevoel dat ik had nadat ik het boek dichtsloeg zou ik het boek vijf hartjes willen geven, maar omdat ik in het prille begin nog niet direct overtuigd was ga ik toch voor viereneenhalf. Het duurde een pagina of vijftig voordat ik een band had met Feyre. Ook Tamlin was niet direct mijn nieuwste book boyfriend omdat ik hem niet helder voor de geest kon krijgen. Het lukte mij niet een goed beeld van zijn uiterlijk te krijgen, ondanks de goede omschrijvingen. Maar ik ben uiteindelijk voor hem gevallen, net als Feyre, en voor alle andere personages, waaronder slechterik Rhysand (voor mijn gevoel mogelijk vergelijkbaar met mijn liefde voor bad guy Warren in de Touching Juliette-serie). De rest van het boek is spannend, erg origineel, soms wat bruut, soms heerlijk romantisch, en het is ontzettend leuk om de invloeden van Belle en het Beest er zo duidelijk in terug te zien. Dit boek wil je in één ruk uitlezen! Het einde is eigenlijk redelijk gesloten, en ik vind het lastig voor te stellen wat Sarah J. Maas in het tweede deel zou kunnen aankaarten. Maar ik weet wel dat ik deel twee zo direct opensla. Kom maar op!

p.s. extra leuk is dat ik nu eindelijk begrijp waarom een kasteel en maskers tijdens de releaseparty zo passend waren voor dit boek.
p.p.s. Hof van Mist en Woede is zelfs nog beter!

Deze post is al 4622 keer gelezen